นี่เป็นครั้งแรกของระยะหลังมานี้ที่แคทเธอรีนโทรหาฌอนด้วยตัวเอง
หลังจากผ่านไปนาน ในที่สุดก็ต่อสายติด ทว่าเป็นน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความโกรธเคืองของร็อดนีย์ที่ได้ยิน “แคทเธอรีน เธอมันตัวสร้างปัญหา เธอทิ้งให้ฌอนต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก”
“เขาอยู่ที่ไหนคะ?” แคทเธอรีนใจหายวาบ
“ตระกูลผู้ทรงอิทธิพลทั้งเก้าตระกูลกำลังสืบสวนเรื่องที่เกิดขึ้น ฌอนถูกจับไปสอบสวนแล้ว” ร็อดนีย์พูดอย่างไม่พอใจ “ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฌอนคงไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้!”
“คุณเป็นใครถึงมาต่อว่าฉัน? ถ้าคืนนั้นคุณไม่ลักพาตัวฉันไป วิดีโอนั่นก็คงจะไม่มีอยู่!” แคทเธอรีนปฏิเสธด้วยความโกรธ “เรือยอร์ชก็เป็นของคุณ ดังนั้นตอนนี้วิดีโอถูกเผยแพร่ออกไปแล้ว คุณเองก็ต้องรับผิดชอบด้วยเหมือนกัน!”
ร็อดนีย์โกรธมากจนเขาพูดไม่ออกไปชั่วขณะ “ผู้มีอิทธิพลพวกนั้นต้องการจะตัดหางปล่อยวัดฌอน เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดนะ”
แคทเธอรีนวางสายทันทีและอยากโทรหาเฮดลีย์เพื่อทราบข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
ทันใดนั้นเอง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมาจากชั้นล่างเป็นชุด
เธอสวมเสื้อคลุมและเดินลงไป แม่บ้านของตระกูลฮิลล์เดินเข้ามาพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดจำนวนหนึ่ง “คุณโจนส์ ช่วยไปที่คฤหาสน์กับเรา”
ป้าจัสมินพูดขึ้นในทันที “คุณทาวน์เซนต์ คุณรอให้คุณชายคนโตกลับมาก่อนไม่ได้...”
“คุณชายคนโตถูกนำตัวไปที่แผนกตุลาการเพื่อทำการสอบสวน” ใบหน้าของแม่บ้านเย็นชา “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสาเหตุมาจากเธอ คืนนี้ฉันต้องพาเธอไป”
“ไม่เป็นไรค่ะ ป้าจัสมิน ฉันจะไปกับเขา”
แคทเธอรีนเดินลงบันได เธอคาดการณ์ไว้ว่าตระกูลฮิลล์จะมาตามหาเธอมานานแล้ว แค่ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น
...
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
คฤหาสน์ตระกูลฮิลล์สว่างไสวไปด้วยแสงไฟ
เป็นครั้งที่สองที่แคทเธอรีนมาเยือนคฤหาสน์หลังนี้ เมื่อเธอเดินเข้าไป ทุกคนในตระกูลฮิลล์อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาอยู่แล้ว แล้วทุกคนก็จ้องมองมาที่เธอด้วยความรังเกียจและไม่พอใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...