คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 37

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มีการบันทึกอยู่ด้านในซึ่งกำลังบันทึกสิ่งที่เฮนรี่พูดอยู่เมื่อสักครู่นี้

“มันขึ้นอยู่กับคุณว่าจะจัดการกับบันทึกที่อยู่ในโทรศัพท์ที่ผมให้คุณไปอย่างไร” ฌอนจ้องมองไปที่เธอ “อดทนเอารอครั้งต่อไปนะ คุณแพ้การประมูลเพียงเพราะว่าคุณไม่ดูแลแบบของคุณ ถือว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียนนะ คุณควรระวังทุกคนในที่ทำงาน”

แคทเธอรีนมองไปที่เขาด้วยความมึนงงและยากที่จะอธิบาย

เธอเดาว่ารีเบคก้าชนะการประมูลได้เพราะฌอนและประธานซอเยอร์ติดสินบนบางอย่าง ในตอนนี้เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงช่วยเธอ

รีเบคก้าเป็นคนสร้างเรื่องราวและโกหกเธออย่างนั้นหรือ?

“ทำไมคุณถึงบึ้งตึงกับผมอีกแล้ว?” ฌอนรู้สึกไม่พอใจ ในตอนนั้นเองเธอควรจะรู้สึกขอบคุณเขาอย่างสุดซึ้ง

“ฉันแค่...ไม่มีอะไรค่ะ ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณมากเลยนะคะ” แคทเธอรีนขอบคุณอย่างจริงใจ

“คุณควรจะขอบคุณผมจริง ๆ แต่การขอบคุณด้วยคำพูดแบบนี้ไม่มีความหมาย” ฌอนเย้ย

“ฉันจะทำหมูย่างให้คุณทานเมื่อฉันหายดีค่ะ คุณกินมันทุกวันไม่ได้นะคะ ไม่อย่างนั้นคุณจะเป็นโรคไขมันพอกตับได้ค่ะ”

“ใครบอกว่าผมชอบกินหมูย่าง? ผมกินเพียงเพราะมันเป็นอาหารที่อร่อยมากที่สุดท่ามกลางอาหารจานอื่น ๆ” ฌอนขัดจังหวะขึ้นด้วยความรำคาญ

แคทเธอรีนพอแค่นี้ ผู้ชายคนนี้ชอบกินอาหารที่มีรสหวานแล้วเขาไม่กลัวที่จะเสียศักดิ์ศรีหรือ?

แคทเธอรีนพยายามจะห้ามตัวเองไม่ให้หัวเราะคิกคักออกไป แม้จะรู้สึกไม่เข้าใจกับการที่เขาไม่ยอมรับ ทว่าเธอก็พยักหน้าด้วยความรับรู้

“ค่ะ ฉันผิดเอง ฉันคิดไปเองค่ะ สรุปแล้วค่าโทรศัพท์เท่าไรคะ? รวมถึงค่าผู้ดูแลและค่ารักษาพยาบาลด้วย ให้ฉันตอบแทนคุณบ้างนะคะ”

เสียงของเธอฟังดูเกรงใจเมื่อเธอพูดจบประโยต ด้วยเงินไม่กี่พันดอลล่าร์ทั้งหมดที่เธอมี เธออาจจะไม่สามารถจ่ายคืนเขาได้ทั้งหมด

“ไม่จำเป็น ผมจะถือว่าค่าใช้จ่ายเหล่านี้เป็นค่าตอบแทบของคุณสำหรับการดูแลเจ้าฟัดจ์”

“แต่...”

“ผมไม่ยากไร้ขัดสนกับเงินแค่นั้นหรอก” ฌอนพูดแทรกขึ้น “ตอนนี้ผมต้องไปที่สำนักงานแล้ว ผมจะขอให้ผู้ดูแลช่วยเหลือคุณในเรื่องขั้นตอนการออกจากโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้ กลับบ้านเร็ว ๆ จะได้ไปดูแลเจ้าฟัดจ์”

“นั่นเป็นเรื่องปกติ มีหลายคนที่รอเวลาที่ฉันอับอายขายหน้ามานานแล้ว”

แคทเธอรีนมีประสบการณ์ที่เลวร้ายยังคงใจเย็น เธอแค่เล่าให้เฟรยาฟังคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอระหว่างการประมูลเมื่อวานนี้

เฟรยาโกรธมากจนเธอก่นด่าออกมา “อีธานมันสารเลว สกปรกโสโครก เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า? ตอนนั้นเขาดูแลเธออย่างดี และตอนนี้เขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง รีเบคก้าสะกดจิตให้เขาเกลียดเธอเหรอ?”

“บางทีในตอนนั้นเขาคงจะไม่ได้รักฉันจริง ๆ เขาอาจจะรักแค่คุณหนูที่เอาแต่ใจที่มาจากตระกูลโจนส์ที่ร่ำรวย สำหรับเขาแล้ว ไม่สำคัญว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใคร” แคทเธอรีนไหวไหล่อย่างเย้ยหยัน

“อย่าโกรธไปเลย ข่าวที่ฉันอ่านเมื่อเช้านี้รายงานว่าผู้ที่รับผิดชอบดูแลศูนย์วัฒนธรรมและเทคโนโลยีเมลเบิร์นมีส่วนเกี่ยวข้องกับการติดสินบน ดังนั้นตอนนี้เขาจึงถูกสั่งระงับและมีการสอบสวน งานประมูลที่เกิดขึ้นเมื่อวานก็ได้รับผลกระทบด้วยเช่นกัน จากความคิดเห็นในออนไลน์ มีหลายคนที่คิดว่าซัมมิท ติดสินบนประธานซอเยอร์เป็นการส่วนตัว ซึ่งมีส่วนกับผลการตัดสินของงานเมื่อคืนนี้”

แคทเธอรีนตกตะลึง “เป็นแบบนี้ได้อย่างไร?”

“ทำไมฉันจะต้องโกหกเธอด้วย? ให้ฉันเปิดข่าวให้เธอดู”

เฟรยาเปิดโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็วและค้นหาเว็บไซค์เพื่อหาข่าวให้แคทเธอรีนดู