คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 36

สิ่งที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกท้อใจที่สุดคือเธอไม่สามารถถอดแม้กระทั่งกางเกงของตัวเองได้ ในที่สุดเธอก็ต้องขอความช่วยเหลือจากฌอน

เมื่อเธอกลับขึ้นเตียง เธอรู้สึกอายมากจนเธอเอาแต่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม

ลึก ๆ แล้ว ฌอนรู้สึกว่ามันน่าขำ เขาถึงกับสงสัยว่าเธอแกล้งทำเป็นหน้าด้านหรือเปล่า เมื่อมาตามจีบเขาในตอนนั้น

...

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนหาผู้ดูแลให้แคทเธอรีน

อย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนยังคงหลับอยู่ในตอนนั้น เขามีว่าความคดีฟ้องร้องในตอนเช้าถัดไป และเขาก็ยังไม่ได้จัดการเตรียมเอกสารข้อมูล เขาจึงสั่งให้ผู้ดูแลดูแลเธอและออกมา

เมื่อแคทเธอรีนตื่นขึ้นมาตอนกลางดึก เธอก็พบกับผู้หญิงที่ดูอ่อนโยนที่ดูเหมือนว่าจะอายุราว ๆ 40 ปี ที่นั่งอยู่บนโซฟา

เมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่ตื่นขึ้นมาจึงอธิบายขึ้น “ฉันเป็นผู้ดูแลที่คุณฮิลล์จ้างมาให้ดูแลคุณค่ะ”

“อ๋อ” แคทเธอรีนนิ่งไปครู่หนึ่ง

ก่อนหน้านี้เธอขอให้เขาหาคนดูแลให้กับเธอ และเขาก็หาให้จริง ๆ ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นสามีของเธอตามที่ระบุเอาไว้ในทะเบียนสมรส เขาไม่สามารถอยู่กับเธอได้

อย่างไรก็ตาม เธอก็ลืมมันไปในเวลาไม่นาน พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้มีการผูกมัดด้วยการสัญญาทางการแต่งงาน และยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เคยรักเธอเลย

การที่เขาพาเธอมาส่งโรงพยาบาลและดูแลเธออย่างดีก็มากพอแล้ว

ผู้ดูแลที่มีประสบการณ์คล้าย ๆ กันสังเกตเห็นว่าเธอยังคงเงียบอยู่ จากนั้นเธอจึงพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะ “คุณฮิลล์เขาเป็นห่วงคุณมากเลยนะคะ เขาอยู่จนถึงห้าทุ่ม เขากำชับฉันแม้กระทั่งว่าห้ามหลับถ้าคุณยังคงตื่นอยู่ในช่วงกลางคืน นอกจากนี้เขายังจ้างหัวหน้าพ่อครัวของโรงพยาบาลให้เตรียมอาหารให้คุณสามมื้อ เพื่อให้มั่นใจว่าอาหารนั้นดีต่อสุขภาพและสะอาด”

แคทเธอรีนกระพริบตาด้วยความรู้สึกราวกับว่าเธอยังไม่ตื่นจากความฝัน สิ่งที่ผู้ดูแลอธิบายถึงฌอน ช่างแตกต่างจากสิ่งที่เขาแสดงออกในช่วงปกติอย่างสิ้นเชิง

ผู้ดูแลพูดเสริมขึ้นอีก “ฉันเคยเห็นสมาชิกในครอบครัวในโรงพยาบาลมาทุกประเภทค่ะ คุณฮิลล์เป็นประเภทที่ภายนอกแข็งกระด้างแต่อ่อนโยนที่ภายใน”

แคทเธอรีนรู้สึกงงเล็กน้อย เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฌอนมาช่วยเธอเมื่อคืน เธอรู้สึกจริง ๆ ว่าเขาอ่อนโยนมาก