คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 372

“จริงเหรอคะ? ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็นบ้าไปหรอกค่ะ” แคทเธอรีนยิ้มบาง ๆ “ฉันเคยอยู่ที่ที่ลำบากมากกว่านี้อีกค่ะ ห้องใต้ดินนี่ก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไป มีอาหารและเครื่องดื่มที่ยังไม่เสีย และที่นี่ก็ยังมีผ้าห่มให้อีก”

เลียมถึงกับอึ้งไป “คุณหมายความว่ายังไง? คุณเคยกินแม้กระทั่งอาหารและเครื่องดื่มที่บูดแล้วอย่างนั้นเหรอครับ?”

เธอเคยผ่านชีวิตแบบไหนมาบ้าง?

เมื่อมองไปที่ผู้หญิงที่ดูสงบนิ่งอยู่ต่อหน้าเขา จู่ ๆ เลียมก็คิดขึ้นมาได้ว่าเขาไม่รู้ทันเธอ

“ไม่มีประโยชน์ที่จะมาถามคำถามแบบนี้นะ คุณชายรอง” มีความเยาะเย้ยถากถางปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแคทเธอรีน “อย่างไรก็ตาม ฉันอยู่ที่นี่ทั้งหมดก็เพราะคุณ”

เลียมชะงักนิ่ง “ถึงผมไม่ได้ทำ สุดท้ายแล้วความสัมพันธ์ของคุณกับฌอนก็จะถูกเปิดเผยออกมา”

“แล้วฉันควรจะขอบคุณคุณไหมล่ะคะ?” แคทเธอรีนเย้ยหยัน “ขอบคุณที่เปลี่ยนให้คนที่เมาเป็นฌอน ขอบคุณที่ใช้ประโยชน์จากเมลานี่ด้วยการพาเธอเข้าสู่ตระกูลฮิลล์ จากนั้นคุณก็เปิดโปงเรื่องนี้กับทุกคนในตระกูลฮิลล์ และทำลายชื่อเสียงของฌอน คุณยังสร้างความขัดแย้งระหว่างฌอนกับคุณท่านเพื่อคุณจะได้รับช่วงต่อในตำแหน่งประธาน”

เลียมรู้สึกละอายแก่ใจกับคำพูดของเธอ “ผมยอมรับว่าผมมันน่ารังเกียจ แต่ในตอนนี้ผมอยากช่วยคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจ...”

“พอเถอะเลียม ในสายตาของฉัน คุณมันน่ารักเกียจซะยิ่งกว่าฌอนอีก ตอนนั้นฉันต้องตาบอดแน่ ๆ อย่างไรก็ตาม คราวที่แล้วที่คุณช่วยฉันเอาไว้ ถือว่าเจ๊ากันไป ฉันไม่ได้ติดหนี้คุณอีกแล้ว”

“ทำไมคุณถึงไม่รู้จักเจียมตน?” เลียมเริ่มรู้สึกโมโห “ไม่มีประโยชน์ที่คุณมาอยู่ที่นี่ แม้แต่ฌอนเองก็ยังดูแลตัวเองไม่ได้เลย”

“ฉันเป็นคนออสเตรเลียนะ และคุณจะมาเพิกถอนสัญชาติของฉันไม่ได้ ฉันอยู่ไกลจากที่นี่ไม่ได้ นอกจากนี้… ฉันเชื่อว่าฌอนจะต้องมาพาฉันออกไป เขาจะต้องไม่แพ้คนอย่างคุณ”

บางครั้ง แคทเธอรีนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงเลือกที่จะอยู่เหมือนกัน

แค่นึกถึงฌอนที่กำลังประสบปัญหาอย่างหนัก เธอก็ไม่อาจบังคับตัวเองให้จากไปได้

ความสัมพันธ์ของพวกเขาเจือไปด้วยทั้งความรักและความเกลียดชัง

ทว่า เธอจะไม่มีวันลืมว่าเมื่อไรที่เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ฌอนจะอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยเหลือเธอ