ฌอนนั่งไขว่ห้างและท่าทางของเขาก็สงบ “ในช่วงที่ผ่านมามีหลายคนที่วิพากษ์วิจารณ์ผมผ่านทางอินเทอร์เน็ต พูดตามตรง มันไม่ได้รบกวนผมและผมไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองผมอย่างไร แต่เมื่อวานนี้ พวกเขาเริ่มสบประมาทภรรยาของผมผ่านทางออนไลน์ นี่คือสิ่งที่ผมทนไม่ได้…”
นักข่าวตกใจ “ภรรยา?”
“ถูกต้อง” ฌอนหันหน้าไปทางกล้อง และริมฝีปากที่ชวนมองของเขาเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้ม “ประธานกรรมการของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น แคทเธอรีน โจนส์ เธอเป็นภรรยาของผม”
นักข่าวอึ้ง “คุณได้รับทะเบียนสมรสแล้วเหรอ?”
“พูดให้ถูกก็คือ เราได้มันมากว่าสี่เดือนแล้ว”
นักข่าว “นั่น… นั่นเป็นไปไม่ได้”
“อะไรที่เป็นไปไม่ได้? ฉันยังเอามันมาด้วยเลย” ฌอนหยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าของเขา ไม่เพียงแต่มีรูปถ่ายงานแต่งงานเท่านั้น แต่วันที่ของงานแต่งยังถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนอีกด้วย
ในตึกผู้ป่วย ป้าจัสมินประหลาดใจมากจนเธอทำส้มในมือหล่น “คุณโจนส์… ไม่… คุณผู้หญิง คุณทั้งคู่แต่งงานกันแล้วเหรอ?”
แคทเธอรีนพูดไม่ออก
ใช่ พวกเขาแต่งงานกันแล้ว แต่พวกเขาก็หย่ากันแล้วด้วย เขายังมีทะเบียนสมรสได้อย่างไร?
หัวของแคทเธอรีนเริ่มเต้นแรง เธอไม่สามารถเข้าใจอะไรเลย
ในทีวี นักข่าวก็รู้สึกสับสนเช่นกัน “แต่ไม่ใช่ว่าคุณยังออกเดทกับเมลานี่ ยูล จากครอบครัวยูลเมื่อครึ่งเดือนที่แล้ว…?”
“สำหรับประเด็นนั้น ผมเองก็อยากรู้เช่นกัน”
ปากของฌอนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย “เมลานี่ ยูล คุณยูล ถ้าหากคุณกำลังดูข่าวอยู่ในตอนนี้ ผมแค่อยากจะถามคุณ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมเริ่มออกเดทกับคุณเหรอ? ผมเริ่มคบกับคุณเพียงเพราะผมเต้นรำกับคุณในงานเลี้ยงอาหารค่ำที่คฤหาสน์ฮิลล์งั้นเหรอ? ผมไม่เคยโทรหาคุณ หรือชวนคุณออกไปข้างนอก และผมก็เย็นชาต่อคุณตั้งแต่ทีแรก ผมเชื่อว่าใครก็สามารถบอกได้ว่าผมไม่ได้สนใจคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...