[ฉันมั่นใจมาก คนนั้นชื่อ เชอรีน โจนส์ และลูกสาวของเธอเป็นประธานกรรมการของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น ฉันมีรูปของเธอด้วย]
จากนั้น ภาพถ่ายของเชอรีนและแคทเธอรีนก็แพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต
แคทเธอรีนได้รับโทรศัพท์จากบริษัทว่าเฟซบุ๊กของฮัดสันถูกโจมตีด้วยคำวิพากษ์วิจารณ์ คณะกรรมการบริหารของบริษัทกำลังเรียกร้องให้มีการประชุมอีกครั้ง
“ฉันจะไปที่บริษัทในทันทีค่ะ” ทันทีที่แคทเธอรีนพูดจบ ฌอนก็หยิบโทรศัพท์ของเธอออกไป จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งไปยังปลายสาย “ผมคือ ฌอน ฮิลล์ ผมจะจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นกับฮัดสัน อย่าโทรมารบกวนเธอในตอนนี้”
หลังจากนั้นเขาก็โยนโทรศัพท์ไปด้านข้าง
“ฌอน ฮิลล์ คุณกำลังทำอะไร?” แคทเธอรีนโกรธมากจนปวดท้อง “ในตอนนี้ คุณไม่จะปกป้องตัวเองยังไม่ได้เลย สนใจแต่เรื่องของคุณเองจะได้ไหมคะ?”
“คุณออกจากโรงพยาบาลในสภาพนี้ไม่ได้” ดวงตาของฌอนอ่อนโยน แต่น้ำเสียงของเขายังคงทรงอิทธิพลเช่นเคย
“แต่ฉันไม่สามารถยืนดูรูปภาพของแม่ฉันแพร่กระจายบนอินเทอร์เน็ตได้ค่ะ เธอเสียชีวิตไปยี่สิบกว่าปีแล้ว แต่เธอก็ยังถูกนินทาใส่ร้าย” น้ำตาคลอหน่วยในดวงตาของแคทเธอรีน
ก่อนจะไหลอาบแก้มของเธอ
เธอโทษตัวเอง "ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน ฉันมันไร้ประโยชน์ ฉันไม่สามารถล้างแค้นให้เธอได้ และฉันยังไม่แม้แต่จะปล่อยให้เธอตายอย่างสงบสุขได้เลยด้วยซ้ำ”
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันถูกจัดฉากขึ้นโดยเมลานี่ ยูล และแม่ของเธอ
“เคธี่ อย่าร้องไห้ เชื่อผมสิ ผมจะหาคนมากำจัดหัวข้อนั้นลงทันที ผมเตรียมการไว้แล้ว ยิ่งพวกเขากระโดดสูงมากเท่าไหร่ พรุ่งนี้พวกเขาก็จะยิ่งตกลงมาเร็วขึ้นเท่านั้น” ฌอนโอบแขนรอบเอวของเธอและก้มศีรษะลงเพื่อจูบซับน้ำตาของเธอ น้ำเสียงของเขานุ่มนวล
แคทเธอรีนหันหน้าหนีด้วยความอึดอัดใจจากการจูบของเขา แล้วน้ำตาของเธอก็หยุดไหล เธอรู้สึกสับสน “คุณกำลังวางแผนอะไรอยู่คะ?”
“ผมจะไม่บอกคุณตอนนี้หรอก มันเป็นความลับ แต่พรุ่งนี้คุณจะได้รู้แน่” ฌอนหวีผมหน้าม้าของเธอ “ผมจะป้อนคุณก่อน”
หลังจากนั้น เขาก็เสิร์ฟชามซุปที่ป้าจัสมินต้มให้เธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...