คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 382

เขาคิดว่าพวกเขาทั้งสองเป็นคู่สวรรค์สร้าง แต่มันกลับกลายเป็นความรักที่อาภัพ

ร็อดนีย์มองไปที่รูปลักษณ์ของแคทเธอรีนและทันใดนั้นเขาก็เงียบลง

บอกตามตรงว่าเมื่อก่อนเขาไม่ได้ชอบเธอมาก แต่ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจกับเธอเช่นกัน

“ถ้าพวกนายคิดว่าฉันเป็นพี่น้อง ก็ให้นึกถึงของขวัญสำหรับงานแต่งงานของฉันจะดีกว่า ฉันวางแผนที่จะจัดงานแต่งงานที่น่าตื่นตาตื่นใจกับเธอภายในหนึ่งเดือน” นัยน์ตาสีเข้มของฌอนมองมาที่แคทเธอรีนในขณะที่เขาพูดอย่างจริงจังว่า “พวกนายอาจจะไม่เชื่อฉัน แต่ฉันอยากบอกคนทั้งโลกว่า ไม่ว่าหน้าตาของเธอจะเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถเปลี่ยนความรักของฉันที่มีต่อเธอได้”

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นทันใด และสบตาเขาด้วยความตกใจ

เธอนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่

เขา… ไม่เหนื่อยกับสิ่งนี้เหรอ?

“ฉันไม่เต็มใจ” เธอพูดหลังจากผ่านไปนาน “คุณอยากให้คนทั้งโลกเห็นใบหน้าที่เสียโฉมของฉันเหรอคะ?”

ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนแข็งทื่อ

แคทเธอรีนพูดทุกคำเสียงดังและชัดเจน “สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่อยากให้ทั้งโลกรู้ว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน เรื่องพวกนั้นมันไม่สำคัญ คุณเข้าใจไหมคะ?"

คำพูดของเธอเหมือนคมมีดแทงเข้าที่หัวใจของเขา

ฌอนไม่อยากที่จะเข้าใจอะไรทั้งนั้น ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือเขาติดค้างเธอมากเกินไป ในชีวิตนี้เขาอยากให้เธออยู่เคียงข้างและได้ดูแลเธอ

…

แคทเธอรีนอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อรักษาสุขภาพของเธอ

ฌอนมาอยู่เป็นเพื่อนกับเธอข้างเตียงทุกคืน

ข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่ฌอนพาคนมาล้อมคฤหาสน์ฮิลล์ในตอนที่เขาช่วยเธอได้กระจายไปทั่วแคนเบอร์รา