คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 39

ณ โรงพยาบาล

แคทเธอรีนออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่ผ่านมาสองวัน

ฌอนขับรถมารับเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อทราบถึงการรักษาเป็นพิเศษที่เธอได้รับ แคทเธอรีนก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

หลังจากที่ขับรถมาบนเส้นทางได้สักระยะ เขาไม่ได้กลับไปยังเจไดต์ เบย์ ทว่าเขาขับรถมาจอดยังที่จอดรถของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แทน

ฌอนกล่าวขึ้นด้วยท่าทางไร้กังวล “ฟัดจ์เป็นแมวที่จูจี้จุกจิกมากและไม่ยอมกินอาหารเมื่อคุณไม่ได้อยู่ที่บ้าน เพื่อทำอาหารให้กับเธอในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ซื้อวัตถุดิบไปเยอะ ๆ และเตรียมอาหารอร่อย ๆ ให้กับเธอกิน”

“...”

เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา แคทเธอรีนสงสัยจริง ๆ ว่าเป็นเจ้าฟัดจ์หรือเขากันแน่ที่จู้จี้จุกจิกเรื่องอาหาร

“ชักช้าอะไรอยู่? รีบไปสิ”

เขารู้สึกเบื่ออาหารรสชาติไม่ได้เรื่องที่เฮดลีย์นำมาให้ช่วงสองวันมานี้

“ค่ะ” แคทเธอรีนปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถ เพราะเขามีบุญคุณกับเธอ เธอจึงอยากทำอาหารอร่อย ๆ ให้กับเขาเพื่อเป็นการตอบแทน

ขณะที่เธอเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้า เมนูอาหารกว่าสิบจานและสูตรอาหารของฟัดจ์ผุดขึ้นในความคิดของเธอ

มีวัตถุดิบมากมายที่เธอต้องการจะซื้อ เธอตั้งใจจะซื้อโยเกิร์ต นมสด ผลไม้ และขนมกรุบกรอบอีกด้วย

หลังจากที่เดินเลือกซื้อของไปรอบ ๆ เธอรู้สึกว่ารถเข็นได้เต็มแล้ว มันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะถือของเยอะขนาดนี้ด้วยตัวเอง

หลังจากที่คิดได้เช่นนั้น เธอจึงส่งข้อความ WhatsAppไปหาฌอน [ฌอนนี่ ฉันซื้อของมาเยอะมากเลยค่ะ และฉันคิดว่าฉันคงถือคนเดียวไม่ไหว มาช่วยฉันถือของหน่อยได้ไหมคะ?]