คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 40

แคทเธอรีนพูดเสริมขึ้น “ฉันต้องการเครื่องเทศพวกนี้ในการทำอาหารของฉันค่ะ นอกจากนี้ฉันยังซื้อบะหมี่มาเพื่อฉันจะได้ทำอาหารให้คุณตอนคุณกลับมาจากทำงาน กระดาษชำระและผ้าขี้ริ้วของเราก็หมดด้วยเหมือนกัน”

ในขณะนั้นเอง ฌอนตกอยู่ภายใต้ความเข้าใจผิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของเขา เพราะเธอดูแลทุกอย่างภายในบ้านเป็นอย่างดี

“แต่ว่า...” เมื่อชี้ไปที่กล่องกระดาษทิชชู่ แคทเธอรีนก็พูดต่อ “...กระดาษทิชชู่กล่องนี้ฉันจะเอาไปวางไว้ในรถของคุณนะคะ คุณจะได้ไม่ต้องใช้กระดาษชำระที่แถมจากปั๊มน้ำมันอยู่ตลอด ทิชชู่เนื้อนุ่มแบบนี้ราคาไม่ค่อยแพงค่ะ”

“ผมใช้กระดาษทิชชู่ที่แถมจากปั๊มน้ำมันตั้งแต่ตอนไหนกัน?”

“ก็มันอยู่ในรถของคุณ แล้วก็ยังอยู่” แคทเธอรีนกลัวว่าเขาจะเสียศักดิ์ศรี เธอจึงแสร้งทำเป็นชื่นชม “ไม่สำคัญหรอกค่ะ ฉันชอบที่คุณเป็นคนเป็นคนเก่งแต่ประหยัด นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอผู้ชายที่ใช้ชีวิตอย่างดีแบบนี้ คุณเป็นแบบอย่างของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ มีเสน่ห์ออกนะคะ"

ด้วยความเขินอายกับคำชมที่เกิดขึ้นกะทันหันนั้น ฌอนก้มศีรษะของเขาลง วิธีที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่สดใสทำให้เขานึกถึงครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกัน

เมื่อเทียบกับสีหน้าที่เศร้าหมองของเธอที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อน ท่าทางที่ซุกซนของเธอในเวลานี้ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น

“คุณไม่ควรจะทำงานเป็นนักออกแบบหรอกถ้าจะขี้ประจบประแจงแบบนี้”

แคทเธอรีนหัวเราะคิกคัก “ทำอย่างไรดีล่ะคะ ฉันอยากเป็นคนขี้ประจบแค่กับคุณคนเดียว”

“ไปจ่ายเงินเดี๋ยวนี้เลย”

ขณะที่ฌอนหันหลังกลับและเดินตรงไป แคทเธอรีนจึงไม่ทันได้เห็นริมฝีปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มของเขา

พนักงานขายที่กระตือรือร้นที่กำลังโฆษณาสินค้าบางอย่างอยู่รีบไปที่เคาท์เตอร์จ่ายเงินและหยุดคนทั้งสองเอาไว้

“สวัสดีค่ะ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิง คุณทั้งสองคนต้องการจะซื้อ Durexไหมคะ? เรากำลังมีโปรโมชั่นซื้อหนึ่งแถมหนึ่งอยู่นะคะ มันคุ้มค่าจริงค่ะ ๆ "

แคทเธอรีนใบหน้าแดงก่ำขึ้นเมื่อเห็นกล่องเล็ก ๆ ที่พนักงานขายถืออยู่

“ไม่... ไม่ต้องการ เราไม่ต้องการค่ะ”

“โอ้... คุณทั้งคู่เป็นคู่ข้าวใหม่ปลามันนี่คะ แล้วคุณวางแผนจะมีลูกหรือเปล่าคะเนี่ย?” พนักงานขายถามอย่างรู้ทัน

“เอ่อ...” ด้วยกลัวว่าพนักงานขายจะตามตื้อเธอต่อ แคทเธอรีนจึงพึมพำอะไรบางอย่างและลากฌอนออกมาในเวลาต่อมา

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันฌอนและเจ้าฟัดจ์ก็นอนพักผ่อนอยู่ด้วยกันบนโซฟา “คุณคิดจะทำอะไรต่อไป? เริ่มหางานทำหรือเปล่า?”

“ค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลังเถอะค่ะ ฉันอยากจะไปเปลี่ยนซิมโทรศัพท์ของฉันตอนนี้”

“ไม่ต้องกังวลไป ถ้าคุณหางานทำไม่ได้ ก็อยู่ที่บ้านและทำอาหารให้ผม คุณก็แค่ไม่มีเงินเท่านั้นแหละ” ฌอนสวมเสื้อกันลมเมื่อพูดจบ

แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “คุณจะไปทำงานตอนนี้เหรอคะ?”

“ใช่ ผมยังมีงานที่ต้องสะสางอีกมาก”

เมื่อเขาออกไป แคทเธอรีนมองดูนาฬิกาซึ่งเวลาที่แสดงอยู่คือ 13:00 น.

เธอรู้สึกเห็นใจเขาจริง ๆ การเป็นเจ้านายไม่ใช่เรื่องง่าย เขาไม่มีแม้แต่เวลาพักกลางวัน เขาอาจจะใช้เวลาว่างจากตารางงานที่ยุ่งของเขา เพื่อไปรับเธอกลับบ้าน

...