สรุปตอน บทที่ 41 – จากเรื่อง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้
ตอน บทที่ 41 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดยนักเขียน ทะเลใต้ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากที่แคทเธอรีนเปลี่ยนซิมการ์ดในช่วงเย็นวันนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็แสดงสายที่ไม่ได้รับมากกว่าสิบสาย
คนที่โทรมาคือ เฟรยา, เจฟฟี่, แซลลี่ และอีกหลายคน
มันเป็นไปได้ไหมที่พวกเขาเป็นห่วงเธอเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อน
เธออดที่จะคาดหวังลึก ๆ ไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เธอก็ยังโทรกลับไปหาแซลลี่
“คุณแม่คะ...”
“ในที่สุดแกก็ยอมโทรกลับมาหาฉันสักที” เสียงที่เกรี้ยวกราดของแซลลี่ดังขึ้น “แกจะอยู่ข้างนอกนั่นอีกนานแค่ไหนกัน? กลับบ้านเดี๋ยวนี้”
คำว่า ‘กลับบ้าน’ ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกขมขื่นมากยิ่งขึ้นไปอีก “ที่นั่นยังเป็นบ้านของหนูอีกเหรอคะ?”
“แคทเธอรีน ถ้าแกยังไม่กลับบ้านมาตอนนี้ ก็ไม่ต้องกลับมาอีกเลย แกไม่ได้รับการยอมรับจากพ่อของแกและฉันอีกต่อไป”
แซลลี่วางสายเมื่อเธอพูดจบ
หลังจากลังเลอยู่ไม่นาน ในที่สุดแคทเธอรีนก็ตัดสินใจกลับบ้าน
สุดท้ายแล้ว เจฟฟี่และแซลลี่ก็เป็นคนที่เลี้ยงดูเธอขึ้นมา เธอยังต้องนำบันทึกที่มีคำพูดของเฮนรี่กลับไปที่บ้าน และให้พวกเขาได้ฟังเพื่อให้พวกเขารู้ถึงธาตุแท้ของรีเบคก้า
...
หนึ่งชั่วโมงต่อมา เธอขับรถมาที่วิลล่าของตระกูลโจนส์
แม้เวลาจะผ่านไปเพียงเดือนเศษ ๆ ตั้งแต่ที่เธอกลับมาที่บ้านครั้งล่าสุด ทว่าเธอรู้สึกว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่เปลี่ยนไป
หลังจากที่เธอจอดรถ เธอก็เข้าไปในวิลล่า เจฟฟี่, แซลลี่ และรีเบคก้า ทุกคนอยู่ในห้องรับแขก
ทันทีที่แคทเธอรีนเห็นสีหน้าของรีเบคก้า ความเกลียดชังก็ลุกโชนอยู่ภายในตัวเธอ “คุณพ่อ คุณแม่ รู้ไหมคะว่าเธอขโมยผลงานของหนูไป และเธอก็—“
“เคธี่ ฉันไม่สนใจที่เธอจะกล่าวหาฉันข้างนอก แต่กล้าดียังไงมากล่าวหาฉันที่นี่?” รอยยิ้มที่ขมขื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของรีเบคก้า “ฉันบอกเธอแล้วว่าฉันไม่ได้ทำ”
“คุณแม่ คุณ... ทำไมคะ?” แคทเธอรีนตกตะลึงกับการกระทำของเธอ แม้ว่าเธอต้องการจะคว้าโทรศัพท์กลับคืนมามากเท่าไร ทว่าก็สายเกินไปเสียแล้ว
สายตาของแซลลี่ฉายแววความเย็นชาออกมาอีกครั้ง “ฉันไม่อาจปล่อยให้แกทำลายชื่อเสียงและอนาคตของพี่สาวของแกได้ด้วยบันทึกนี้ที่อาจจะเป็นของปลอมก็ได้ แกอยู่ห่าง ๆ จะดีกว่า”
แคทเธอรีนรู้สึกโกรธจนตัวของเธอสั่นไปทั้งร่าง
ทันใดนั้นเองเธอก็หัวเราะขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ
“ตอนนี้หนูเข้าใจแล้ว พวกคุณไม่สนใจหรอกว่าบันทึกนี่จะเป็นของจริงหรือของปลอม คุณสนใจแค่เธอ คุณโหดร้ายขนาดนี้ได้อย่างไร? หนูก็เป็นลูกสาวของพ่อกับแม่เหมือนกัน”
เจฟฟี่ตบโต๊ะและยืนขึ้น “ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ว่าแกจะกลายเป็นตัวอันตราย ตอนนั้นฉันคงทิ้งแกไปแล้ว ดูสิ่งที่แกทำได้ดีที่สุดสิ แกเสื่อมเสียชื่อเสียงไปกับเรื่องน่าอายที่แกทำในวีดิโอถ่ายทอดสด ในอนาคตจะมีคนดี ๆ ที่ไหนอยากจะมาแต่งงานกับแกอยู่อีกไหม? อย่างที่สอง แกไปสร้างเรื่องบาดหมางกับใครจนทำให้ซัมมิทต้องเสียโครงการใหญ่ไปถึงสองสามโครงการ”
“หนูไม่รู้ว่าคุณพ่อกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่” แคทเธอรีนส่ายหน้าขณะสะอื้นไห้ “ในฐานะที่เป็นครอบครัวของหนู ทำไมไม่เป็นห่วงหนูบ้างที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้?”
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...