แคทเธอรีนส่ายหน้าพลางยิ้มออกมา
เธอยังได้รับคำชมจากคนอื่น ๆ อีกเมื่อไปถึงที่ทำงาน
ฮาร์วีย์ ยอร์ก ผู้ช่วยของเธอเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม “ท่านประธานโจนส์ เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณดูมีความสุขกับสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดจริง ๆ ทุกคนในแคนเบอร์ราต่างรู้กันว่าคุณชายฮิลล์คนโตเอาอกเอาใจคุณเหมือนกับเด็กน้อย อ้อ ใช่ นี่คือบัตรเชิญงานเลี้ยงทางธุรกิจของโฮลต์ คอร์ปอเรชั่น นี่เป็นบัตรเชิญจากคุณหนูจากเฮฟเว่น คอร์ปอเรชั่น เชิญให้ไปร่วมปาร์ตี้แฟชั่นของพวกเขา...”
เธอพูดอะไรไม่ออกเมื่อมองไปที่กองบัตรเชิญหนาเตอะ
“ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น กำลังจะเปิดตัวไมโครชิป ดังนั้นทุกกิจการจึงพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายฮิลล์คนโต การที่เป็นภรรยาของเขาทำให้คุณเป็นคนที่บุคคลสำคัญต้องการสานสัมพันธ์อันดีด้วย”
“ก็ถูกของคุณ ยากนะคะที่เมื่อก่อนจะได้รับบัตรเชิญพวกนี้” เธอยิ้มอย่างประชดประชัน “ความจริงแล้ว การติดต่อทำความรู้จักกันเป็นเรื่องสำคัญในแคนเบอร์รา”
“ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะคุณชายฮิลล์คนโตมีความสามารถ ประธานโจนส์ คุณมีรสนิยมเกี่ยวกับผู้ชายดีครับ”
เธอพูดไม่ออก “ส่งคำเชิญพวกนี้ไปให้สมาชิกคนอื่น ๆ ในคณะกรรมการผู้บริหาร พวกเขาไปร่วมงานแทนฉันได้”
“ได้ครับ”
เธอได้รับโทรศัพท์จากเบอร์ที่ไม่ได้รู้จักหลังจากที่ฮาร์วีย์ออกไปแล้ว
“แคทเธอรีน โจนส์ ผ่านมาสักพักแล้วนะ ฉันเพิ่งมาถึงที่แคนเบอร์รา เธอพอจะมีเวลามาดื่มกาแฟสักหน่อยไหม?”
เสียงของแพทริคดังขึ้นผ่านลำโพง เธอหัวเราะขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเพื่อกลบเกลื่อนความแปลกใจของเธอ ถูกแล้วที่ไม่ควรนินทาคนที่ขาดการติดต่อไปนานแล้ว ไม่อย่างนั้นเขาจะวกกลับเข้ามาในชีวิตของคุณอีกในไม่ช้า
....
ที่ร้านกาแฟในล็อบบี้ของสำนักงาน
แคทเธอรีนได้พบกับแพทริคอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...