คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 417

เป็นครั้งแรกที่แพทริครู้สึกว่าเขาไม่อาจแตะต้องเธอได้

“เอาล่ะ ดูเหมือนเธอจะเจอกับแพทริคแล้ว” อีกด้านหนึ่งของปลายสาย แคทเธอรีนหัวเราะขึ้นอย่างเศร้าใจ “เขามาหาฉันเมื่อวานนี้ พวกเธอควรคุยกันนะ”

“... ตกลง” เฟรยาค่อย ๆ ใจเย็นลง เธอเงยหน้าขึ้นมองแฟนเก่าของเธอ

“เฟรยา ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่าคุณมาทำงานที่แคนเบอร์รา?” แพทริคยิ้มให้เธอเศร้า ๆ “คุณบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของผมและข้อความวอทส์แอป คุณยังโกรธจนทำให้เป็นเรื่องใหญ่ถึงขนาดนี้เลยเหรอ?”

“ทำให้เป็นเรื่องใหญ่อย่างนั้นเหรอ?” หัวใจของเฟรยาเย็นชา ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขายังคิดว่าเธอแค่โมโหตามปกติ แล้วมันจะผ่านไปตราบใดที่เขามาง้อเธออย่างนั้นเหรอ?

“ได้ ผมยอมรับว่าตอนนั้นผมผิด ผมได้คิดไตร่ตรองถึงความผิดพลาดของผมแล้ว แต่เรื่องที่เกิดขึ้นก็ผ่านมาตั้งนานแล้วนะ อย่าโกรธเลย เมื่อเรากลับไป ผมจะไปพบครอบครัวของคุณที่บ้านเพื่อแสดงความขอโทษ แล้วเราจะแต่งงานกันทันที” แพทริคจับมือของเธอเอาไว้

เขาไม่ชินจริง ๆ กับวันเวลาที่ไม่มีเธออยู่ใกล้ ๆ

เขาเคยคิดว่าการออกเดทเป็นเรื่องวุ่นวาย ถึงเขาจะยุ่งอยู่กับงาน แต่เขายังต้องหาเวลาไปหาเธออีก

ทว่าหลังจากที่เธอจากมา เขาก็เริ่มรู้สึกว่างเปล่าเมื่อมีเวลาว่าง เขารู้สึกวิตกกังวลอย่างบอกไม่ถูก

เขายอมรับว่าที่ผ่านมาเขาไม่เห็นคุณค่าของเธอเลย ทั้งเห็นเธอเป็นของตาย คิดว่าเธอจะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ ดังนั้นเขาจึงละเลยเธอไปโดยปริยาย

เขาจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว

“ฉันจะไม่กลับไป” เฟรยายังคงนิ่งอยู่ “ตอนนี้ฉันกำลังทำงานให้โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่น และอนาคตความก้าวหน้าในหน้าที่ของฉันที่นี่ก็ไปได้ดี”

แพทริครู้สึกตกใจ “งานที่คุณทำก่อนหน้านี้ที่เมลเบิร์นก็ไปได้ดีเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”

“...”

จู่ ๆ เฟรยาก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมา นั่นสิ เมื่อก่อนเขาไม่เคยแยแสเธอแบบนี้ได้อย่างไร? “แพทริค แจ็คสัน ฉันอยู่ที่เมลเบิร์นก่อนหน้านี้เพราะเห็นแก่คุณ ตอนนี้ฉันมีทุกอย่างตามที่คิดเอาไว้แล้ว ฉันยังสาวและยังสวย ฉันอยากเห็นโลกภายนอกให้มากกว่านี้ ฉันยังไม่อยากแต่งงาน ทำไมฉันต้องไปเหนื่อยกับการแต่งงานเร็วนักล่ะ?”

“เลิกทำตัวไม่มีเหตุผลสักที เมื่อก่อนความหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณคือแต่งงานกับผม...”

“ตอนนี้ฉันไม่อยากแล้ว” เฟรยาพูดแทรกเขาขึ้นมา “แพทริค ฉันบอกกับคุณชัดเจนแล้วนะตอนที่เราเลิกกันเมื่อปีที่แล้ว เราจบกัน ฉันไม่ได้ล้อเล่น ไม่ต้องมาหาฉันอีกแล้ว”

เธอหันหลังและเดินจากไป