แคทเธอรีนรีบขึ้นไปข้างบนและพบขวดยาหลายขวดในลิ้นชักของห้องทำงาน
เธอค้นหาชื่อยาในโทรศัพท์ และยาทั้งสองชนิดคือยาที่ทำให้อารมณ์คงที่และยารักษาโรคทางจิต
ข่าวนั่น… เป็นความจริงอย่างนั้นเหรอ?
เมื่อก่อนเขาต้องการฆ่าพี่เลี้ยงที่ดูแลเขา และตอนนี้เขายังเคยทำร้ายเธอด้วยซ้ำ ในวันข้างหน้า เขาคงคิดที่จะ...
หญิงสาวรู้สึกเย็นวาบไปทั้งกระดูกสันหลัง และไม่กล้าลงไปข้างล่าง
“คุณผู้หญิงคะ คุณชายฮิลล์คนโตยังไม่กลับ คุณจะโทรหาเขาไหมคะ?” ป้าจัสมินปรากฏตัวที่ประตู เมื่อเธอเห็นยาที่แคทเธอรีนกำลังถืออยู่ สีหน้าของเธอก็ดูนิ่งอึ้งไป “ยาพวกนี้...”
“ป้าจัสมินคะ ป้าบอกว่าป้าเฝ้ามองฌอนเติบโตมา ถ้างั้นป้าคงจะรู้… เรื่องอาการป่วยทางจิตของเขาใช่ไหมคะ?” ใบหน้าของแคทเธอรีนซีดเผือด ทั้งริมฝีปากของเธอก็สั่นเทา
ป้าจัสมินทำอะไรไม่ถูก เธอเช็ดมือกับผ้ากันเปื้อน “คุณไปรู้มาจากที่ไหนคะ? เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้...”
“มันอยู่ในอินเตอร์เน็ตเต็มไปหมดเลยค่ะ” แคทเธอรีนเอารูปภาพให้เธอดู “ป้าจัสมินคะ ทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?”
ป้าจัสมินตกใจเมื่อได้เห็นรูปภาพ “ใครเป็นคนเผยแพร่รูปพวกนี้กันคะ? นี่มันมากเกินไปแล้ว… คุณผู้หญิงคะ คุณต้องเชื่อใจคุณชายฮิลล์นะคะ เขาเป็นคนดี”
“แต่นิสัยโดยปกติของเขาออกจะก้าวร้าว ขี้หงุดหงิด และรุนแรงมากนะคะ ยาพวกนี้ก็เป็นหลักฐานพิสูจน์เรื่องนั้นได้เหมือนกัน” แคทเธอรีนถือขวดยาไว้แน่นและพูดขึ้นเบา ๆ “ป้าจัสมิน ปกติแล้วฉันก็กลัวเขาเหมือนกันค่ะ ฉันเคยโดยเขาทำร้ายมาก่อน และมันเป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายมาก ฉันแค่อยากทราบความจริงค่ะ”
“ตกลงค่ะ ดิฉันจะบอกคุณ ดิฉันแค่หวังว่าคุณผู้หญิงจะไม่เข้าใจเขาผิดเหมือนคนนอก”
ป้าจัสมินถอนหายใจยาวเยียด “คุณชายฮิลล์คนโตมีอาการป่วยแบบนี้เมื่อครั้งเขาอายุได้แปดขวบค่ะ ในตอนนั้น คุณพ่อคุณแม่ของเขาหย่าร้างกันแล้ว และคุณลีอาก็ไม่สนใจเขาเลยค่ะ ในตระกูลฮิลล์ คุณท่านฮิลล์เป็นคนเย็นชาที่เอาแต่จดจ่ออยู่กับหน้าที่การงานของท่าน คุณผู้หญิงฮิลล์รักคุณชายฮิลล์คนโตค่ะ แต่ท่านก็มีลูกและหลานมาก ทั้งท่านยังต้องเข้าร่วมงานสังคมอีกด้วย ดังนั้นท่านจึงไม่มีเวลาดูแลเขาค่ะ ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าพี่เลี้ยงทารุณคุณชายฮิลล์คนโตเพราะพวกเขาไม่สนใจเขาเลย”
“ถูกทารุณเหรอคะ?” แคทเธอรีนตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...