คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 422

“คุณผู้หญิง คุณชายฮิลล์คนโต...” เสียงของเฮดลีย์ฟังดูกระวนกระวายใจ แต่เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มจากที่ตรงไหน

“ฉันรู้เรื่องทุกอย่างจากป้าจัสมินแล้ว ฉันไม่ได้รังเกียจอาการป่วยของเขาเลย” แคทเธอรีนรู้ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“หลังจากที่คุณชายคนโตได้เห็นข่าว เขาก็ขับรถออกไปตามลำพังครับ เราไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน และกำลังตามหาเขาทุกที่ครับ ผมคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับอารมณ์ของเขา อาการป่วยของคุณชายอาจจะกำเริบขึ้น แล้วผมก็สงสัยว่าเขาจะไปหารองประธานฮิลล์”

“คุณลีอาเหรอคะ?”

“ครับ ตอนที่เขาเห็นข่าวเมื่อสักครู่นี้ ผมได้ยินคุณชายพูดพึมพำบางอย่างที่ฟังเหมือน ‘เรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของคุณลีอา’ ด้วยท่าทางน่ากลัวครับ ถ้าคุณลีอามีส่วนเกี่ยวข้อง เขาจะควบคุมอารมณ์ของเขาไม่ได้” เฮดลีย์พูดอย่างใจร้อน “ตอนนี้ผมกำลังขับรถไปหารองประธานฮิลล์อยู่ครับ”

“ช่วยส่งที่อยู่ให้ฉันด้วย ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

แคทเธอรีนหยิบกุญแจรถแล้วรีบออกไป

...

ในคฤหาสน์ส่วนตัว

เมื่อลีอาเห็นข่าวเกี่ยวกับอาการป่วยของฌอนอยู่เต็มอินเตอร์เน็ตไปหมด เธอจึงรีบโทรหาวาเลรี่ทันที “เธอเป็นคนปล่อยภาพหรือเปล่า?”

“พี่ใหญ่ ตอนนี้พี่กำลังสงสัยฉันอยู่เหรอ?”

“มีแค่สมาชิกในตระกูลฮิลล์ที่มีรูปพวกนี้ นอกจากเธอแล้วใครในตระกูลฮิลล์...”

ลีอายังพูดไม่ทันจบเมื่อมีเสียงต่อสู้กันดังมาจากข้างนอก เธอเปิดประตูออกไป และบอดี้การ์ดทุกคนก็นอนอยู่บนพื้น ฌอนยืนอยู่ที่ประตูด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“แก...”

“ตามผมมา” ฌอนกระชากเธออย่างแรงและเดินไปที่ชั้นดาดฟ้า

โทรศัพท์ของเธอตกลงบนพื้น เสียงเต็มด้วยความกังวลของวาเลรี่ดังขึ้นออกมาจากโทรศัพท์ ทว่าไม่มีใครสนใจ

บนดาดฟ้า ลีอาดูกระเซอะกระเซิงเพราะเธอถูกลากมา “ฌอน แกพยายามจะทำ… อ๊าก!”