“คุณสวยมาก” แคทเธอรีนชมอย่างจริงใจ
“เป็นเกียรติที่ได้รับคำชมจากคุณนายฮิลล์” รอยยิ้มจาง ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าของหญิงสาว
“คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร?” แคทเธอรีนรู้สึกแปลกใจ “เอ่อ หลายคนเห็นฉันจากงานแถลงข่าว มันยากที่จะลืมใบหน้านี้”
ผู้หญิงอีกคนขมวดคิ้ว “ฉันคิดว่าความงามภายในเอาชนะรูปร่างหน้าตาได้”
“ฮ่าฮ่า ฉันเห็นด้วย” แคทเธอรีนหัวเราะคิกคัก “นี่เกิดอะไรขึ้น?”
“รถของฉันเกือบชนขอบตอนที่ฉันขับผ่านรถคันอื่นเมื่อครู่และบังเอิญตกลงไปในหล่ม ฉันลองหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถเอามันขึ้นมาได้” เธอฝืนยิ้มอย่างขมขื่น
แคทเธอรีนเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ “ฉันคิดว่าฉันช่วยได้ ส่งกุญแจของคุณมา”
ผู้หญิงอีกคนส่งกุญแจของเธออย่างสงสัย
แคทเธอรีนวางก้อนหินก้อนใหญ่ไว้ใต้ยางรถก่อนที่เธอจะขึ้นรถ เธอเหยียบคันเร่งและรถก็ออกจากบริเวณที่เป็นโคลนภายในไม่กี่วินาที
“ฉันไม่รู้เลยว่าคุณนายฮิลล์เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านรถยนต์ ขอบคุณคะ” คำพูดขอบคุณเป็นนัย ๆ แวบผ่านดวงตาของผู้หญิงคนนั้น
“ไม่เป็นไรเลย” แคทเธอรีนหันกลับเพื่อกลับไปที่รถของเธอ
แอลรีบขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม ความคิดแปลก ๆ ผุดขึ้นในใจของแคทเธอรีน แอลอยู่ข้างเธอเพื่อปกป้องเธอตั้งแต่วันแรก แต่เธอกลับเอาแต่อยู่ในรถก่อนหน้านี้ “แอล... คุณรู้จักผู้หญิงคนนั้นไหม?”
“ค่ะ” แอลตอบหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “คุณผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่มองเห็นนะคะ เธอไม่ได้มีชื่อเสียงที่ดีในแคนเบอร์ราเท่าไรนัก มันจะดีกว่าถ้าคุณรักษาระยะห่างจากเธอในอนาคต”
“จริงเหรอ?”
แคทเธอรีนไม่เห็นด้วย ดวงตาของคนไม่เคยโกหก นอกจากนี้ เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ร่ำรวยคนอื่น ๆ ในแคนเบอร์รา ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แนะนำตัวหรือพยายามทำให้แคทเธอรีนพอใจ แม้ว่าเธอจะรู้ตัวตนของเธอในฐานะภรรยาของฌอน
เธออาจจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่เธอก็สุภาพ
คนอย่างเธอคงทนทุกข์ทรมานจากชื่อเสียงที่ไม่ดีเพราะบุคลิกที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...