คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 462

เฟรยายกแขนขึ้นโอบไหล่ของแคทเธอรีน

แคทเธอรีนไม่ได้ปฏิเสธ อย่างไรก็ตาม มันก็ผ่านมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เธอได้ไปผับ

...

21:00 น.

พวกเธอทั้งสองคนเดินเข้าไปในผับด้วยกัน

แคทเธอรีนไม่ได้มาสถานที่แบบนี้นานแล้ว การที่ได้มาที่นี่ทำให้เธอคิดถึงชีวิตที่เรียบง่ายและไร้กังวลก่อนที่เธอจะแต่งงาน

ทว่าหลังจากที่พวกเธอเริ่มดื่มได้ไม่นาน ชายหนุ่มอวดดีคนหนึ่งซึ่งสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกก็เดินเข้ามาหาพวกเธอ

“เฟรยา บังเอิญจังเลยนะที่เราได้พบกันอีก” ชายคนนั้นลูบใบหน้าของเฟรยาด้วยความเจ้าเล่ห์

สีหน้าของเฟรยาหม่นลงทันที พลางผลักมือของเขาออก “โทมัส นีสัน ฉันพูดชัดเจนแล้วว่าฉันไม่สนใจคุณ คุณอย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉัน”

แคทเธอรีนตกใจมากที่ชายคนนี้เป็นพี่ชายของซาร่า

“อย่าพูดแบบนั้น คุณอาจจะไม่อยากให้ผมละมือออกจากคุณเลยก็ได้ ตอนที่คุณได้เห็นว่าผมเก่งแค่ไหนเมื่ออยู่บนเตียง” เขาทำให้เธออึดอัดมากยิ่งขึ้นด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา “เป็นเกียรติของคุณนะที่ได้เป็นผู้หญิงของผม”

“โทมัส นีสัน จะให้ฉันโทรหาน้องสาวของคุณหรือโทรหาตำรวจ ถ้าคุณยังมาทำเป็นเล่นแบบนี้” แคทเธอรีนก้าวขึ้นไปขวางหน้าเฟรยาเอาไว้

“ยัยลูกเป็ดขี้เหร่ เธอคิดว่าเธอเป็นใครกัน?” เขาจ้องมองเธอครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะออกมาทันที “อ๋อ คุณเป็นภรรยาของฌอน ไม่แปลกใจเลยที่คุณจะหยิ่งยโสแบบนี้”

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว ทว่าเฟรยาโผล่ศีรษะออกมาจากด้านหลัง “ใช่ เคธี่เป็นภรรยาของคุณชายคนโต แล้วฉันก็เป็นเพื่อนสนิทของเธอ การที่มารังควานเธอก็เหมือนกับรังควานเขาด้วย”

โทมัสหัวเราะออกมาเสียงดังหลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้น “ผมคงกลัวถ้าฌอนอยู่ที่นี่ แต่นี่เป็นภรรยาของเขา พูดก็พูดนะ ต่อให้คืนนี้ผมนอนกับภรรยาของเขา สิ่งที่เขาจะทำกับผมมากที่สุดคือต่อยหน้าผมสองสามครั้ง คุณเชื่อผมไหมล่ะ?”