คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 463

“หุบปากไป นีสัน คอร์ปอเรชั่นจะต้องพินาศย่อยยับภายใต้การบริหารของนาย” แชริตี้คว้าไหล่ของโทมัสและพลิกเขากลับมาหาเธอ ชายคนนั้นถูกเหวี่ยงลงบนพื้นอย่างไร้ความปรานีภายใต้สายตาที่จ้องมองมาของผู้คน

ทั้งแคทเธอรีนและเฟรยาต่างอึ้งไป ทว่าเฟรยาเป็นคนทำลายความเงียบด้วยการปรบมือเสียงดัง “คุณเจ๋งและเท่มาก!”

โทมัสรู้สึกโกรธมากที่โดนวิพากษ์วิจารณ์และโดนหัวเราะเยาะจากผู้คน “แชริตี้ ฉันจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปโดยไม่ได้สะสาง”

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไปจากผับ

“ขอบคุณนะ” แคทเธอรีนรินไวน์แดงสองแก้วแล้วส่งให้แชริตี้หนึ่งแก้ว

เธอมีความประทับใจแรกที่ดีกับผู้หญิงคนนี้ ทว่าในค่ำคืนนี้ เธอรู้สึกประทับใจจริง ๆ

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันแค่ผ่านมา เจ้าของร้านบอกฉันว่าเขาลวนลามผู้หญิงอีกแล้ว ฉันเลยมาดู”

แชริตี้จิบไวน์

“เจ๋งมากพี่สาว!” เฟรยาชูนิ้วโป้ง “ฉันต้องไล่ตามคุณแน่ ๆ ถ้าคุณเป็นผู้ชาย”

“ไม่ดีหรอกที่ผู้หญิงจะเก่งเกินไป” แชริตี้ล้อตัวเอง “ฉันควรจะเป็นคนที่ขอโทษ...”

“เขาไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณนี่ งั้นก็ไม่เป็นไรหรอก” แคทเธอรีนลากเก้าอี้จากโต๊ะข้าง ๆ มา “นั่งกับเราไหม?”

แชริตี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่เป็นไร เราไม่ควรมาเจอกันหรอก ถ้าฌอนรู้เรื่องนี้...”

“ฉันแยกกันอยู่กับเขาแล้ว” เธอพูดแทรกขึ้น “ฉันย้ายออกจากวิลล่าของเขาแล้ว ฉันไม่อยากเป็นคนโง่อีกแล้ว”

ความเด็ดขาดของผู้หญิงคนนี้ทำให้แชริตี้แปลกใจ “คุณปล่อยเขาไปจริง ๆ เหรอ?”

“การสูญเสียเพียงน้อยนิดย่อมดีกว่าเศร้าเสียใจเป็นเวลานาน” แคทเธอรีนยิ้มเศร้า ๆ “ความจริงแล้ว ฉันรู้เรื่องซาร่ามานานแล้วล่ะ ฉันคิดว่าคงไม่เป็นไรถึงฉันจะเทียบกับความทรงจำของคนที่จากไปแล้วไม่ได้ ยังไงเธอก็จากไปแล้ว แต่ฉันไม่เห็นเหตุผลที่จะไปเทียบกับตัวแทนของเธอ”