คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 464

ฌอนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำตอนที่เชลลีเข้ามาหาเขาพร้อมกับนมหนึ่งแก้ว “คุณชายคนโต ให้ฉันไดร์ผมให้คุณนะคะ”

เธอพยายามเอื้อมมือออกไป ทว่าผู้ชายคนนั้นกลับเบี่ยงตัวหลบ “ไม่ต้องทำแบบนั้น”

เขาดื่มนมในแก้วแล้วพูดขึ้นเบา ๆ “ลงไปข้างล่าง ผมจะลงไปหาคุณเองถ้าผมอยากให้คุณช่วยอะไร”

“แต่...” เธอไม่อาจซ่อนความไม่พอใจในแววตาของเธอเอาไว้ได้ “คุณไม่ควรถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในอาการป่วยแบบนี้ ฉันวางเตียงเสริมไว้ข้าง ๆ ได้...”

“ไม่” เขาขมวดคิ้วก่อนจะพูดขึ้น “นี่เป็นห้องนอนที่ผมนอนกับภรรยาของผม ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่”

“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น” เธอพยักหน้ารับ พลางมองด้วยความหงุดหงิด หลังจากที่ออกไปจากห้องนอน เธอกัดริมฝีปากด้วยความรำคาญ ฌอนไม่สนใจเธอเลย ทั้ง ๆ ที่เธอและซาร่ามีหน้าตาคล้าย ๆ กัน

ถึงอย่างไรมันก็ไม่สำคัญ เธอบรรลุเป้าหมายของเธอมาได้ครึ่งทางแล้ว

มุมปากของเธอเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มอันเย็นชา ขณะที่เธอชำเลืองมองแก้วนม

หลังจากที่เชลลีออกไป ฌอนก็กลับมานอนบนเตียงเพื่อเช็ควอทส์แอปของแคทเธอรีน ไม่มีข้อความและการอัปเดตจากโซเชียลมีเดียของเธอเลย

ผู้หญิงที่น่ารำคาญคนนี้ เธอออกจากบ้านและไม่สนใจเขาเพียงเพราะการทะเลาะกันเล็ก ๆ น้อย ๆ จริง ๆ เหรอ?

เธอสัญญาว่าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขา ทว่าในตอนนี้ เธอกลับทิ้งเขาไว้เพียงลำพังภายในบ้าน เธอทำได้ลงคอได้อย่างไร?

จู่ ๆ เขาก็รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมา

เพื่อห้ามตัวเองไม่ให้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนั้น เขาจึงตรวจสอบหน้าฟีดโซเชียลมีเดีย ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาตกตะลึงเมื่อเห็นแฮชแท็กที่เป็นที่นิยม #ภรรยาของคุณชายคนโตในผับ จากนั้นเขาจึงกดเล่นวิดีโอที่เป็นไวรัล

ภายในผับที่เต็มไปด้วยแสงสี แคทเธอรีนอยู่ระหว่างเฟรยาและแชริตี้ ขณะที่พวกเธอเต้นอยู่บนเวทีอย่างมีความสุข เธอยังผูกชายเสื้อขึ้นมา เผยให้เห็นเอวบางของเธอและสะดือ เธอดูเหมือนจิ้งจอกตัวเล็ก ๆ

เขาโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือดออกมา