คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 466

“ความอดทนเหรอ? ความอดทนของคุณคืออะไร?” แคทเธอรีนเย้ยเมื่อเธอเห็นโทมัสยืนอยู่ข้างหลังของฌอน “ทำไมคุณถึงพาเขามาที่นี่ด้วย? มาสู้อะไรให้เขาอีกล่ะ?”

โทมัสโอดครวญด้วยความเจ็บปวดขึ้นมาทันที “คุณผู้หญิงฮิลล์ คุณควรอยู่ให้ห่างจากแชริตี้เอาไว้จริง ๆ นะ เธอมีจุดประสงค์ในการเข้ามาตีสนิทกับคุณ”

“โทมัส ฉันเสียใจจริง ๆ ที่เมื่อกี้ฟาดนายไม่แรงพอ” แชริตี้หรี่ดวงตาคู่สวยของเธอลง

โทมันผวาตกใจจนรีบไปหลบอยู่ข้างหลังของฌอน “คุณชาย ดูสิว่าเธออวดดีแค่ไหนมาข่มขู่ผมต่อหน้าคุณ”

“แชริตี้ ดูเหมือนฉันจะใจดีกับเธอเกินไป” สีหน้าของฌอนเย็นชาราวกับน้ำแข็ง “ฉันขอเตือนเธอเอาไว้ซะตั้งแต่ตอนนี้ อยู่ให้ห่างจากภรรยาของฉันเอาไว้ ไม่อย่างนั้น เตรียมบอกลาตำแหน่งประธานของนีสัน คอร์ปอเรชั่นได้เลย”

ใบหน้าหวานของแชริตี้กลับเป็นซีดเผือดขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธอเอาไว้ ทว่าแคทเธอรีนกลับจับมือของเธอไว้พลางเชิดหน้าจ้องมองฌอน “เธอไม่จำเป็นต้องมาตีสนิทกับฉัน ต่อจากนี้ไป ฉันจะเป็นคนที่เป็นเพื่อนกับเธอเอง เธอเป็นเพื่อนแท้คนแรกที่ฉันทำความรู้จักในแคนเบอร์รา”

ฌอนโกรธจัด “แคทเธอรีน ให้ผมเตือนคุณอีกครั้งว่าผู้หญิงคนนี้เจ้าแผนการ เจ้าเล่ห์ และชั่วร้าย แต่คุณก็ยังอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ นี่คุณโง่จนมองไม่ออกเลยเหรอ?”

“ใช่ ฉันมันโง่ ฉันถึงตกหลุมรักคุณไง”

แคทเธอรีนเยาะเย้ยด้วยความเย็นชา “คุณบอกฉันไม่ได้เหรอว่าใครกันแน่ ที่เป็นคนเจ้าแผนการและเจ้าเล่ห์? แชริตี้ไม่โกหกฉัน ตรงกันข้าม ฉันรู้ว่าสามีของฉันเก็บผู้หญิงที่ดูคล้ายกับแฟนเก่าเอาไว้ข้างกายของเขาทุกวัน นี่คือความรักที่คุณพร่ำพรรณนาถึงอย่างนั้นเหรอ? คุณมันน่าขยะแขยง!”

ฌอนอึ้งไป ทั้งความรู้สึกประหลาดใจและละอายใจแก่ใจเจือปนกันผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา ทว่าเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาจะจ้องมองไปที่แชริตี้ “เธอบอกแคทเธอรีนเรื่องนี้เหรอ?”

แชริตี้พูดไม่ออก และแคทเธอรีนก็รีบก้าวขึ้นมาขวางหน้าผู้หญิงคนนี้เอาไว้ “เธอจะกล้าบอกฉันได้ยังไงในเมื่อคุณใช้นีสัน คอร์ปอเรชั่น มาข่มขู่เธอ? ความสัมพันธ์ของคุณกับซาร่าเป็นที่จับตามองมากจนทุกคนในแคนเบอร์ราต่างก็รับรู้ นอกจากนั้น ฉันอาจจะยอมรับความจริงไม่ได้ แต่คุณเพ้อเรียกชื่อของซาร่าตอนที่คุณหลับ แม้แต่ชื่อของฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น ก็ยังเป็นการเล่นคำชื่อของคุณกับเธอ ฉันรู้มานานแล้ว โอ้ อะไรอีกนะ? คุณสร้างสวนสนุกเพื่อขอเธอแต่งงาน ไหนจะดอกไม้ไฟที่ถูกจุดขึ้นในเวลา 8:31 น. เพื่อเป็นการประกาศความรักของคุณอีก ช่างน่าประทับใจอะไรอย่างนี้นะ นี่คุณคิดว่าฉันโง่จริง ๆ เหรอ?”

“ไม่ใช่ เรื่องทั้งหมดนั่นเป็นอดีตไปแล้ว...”

ฌอนทำอะไรไม่ถูก