ฌอนเดินมาที่เตียงพลางมองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยน “เคธี่ครับ ระหว่างผมกับเชลลีไม่มีอะไรจริง ๆ ครับ พยาบาลแทงเข็มฉีดยาให้ผมแล้วมือผมเลือดออก แล้วเชลลีก็เข้ามาผลักพยาบาลออกไปตอนที่เธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเธอเข้ามา นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณถึงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ อย่าโกรธไปเลยนะครับ ตอนนี้คุณเป็นแม่คนแล้วนะ”
แคทเธอรีนเย้ยหยัน
เขาต่อว่าเธอที่เธอใจแคบ แม้ว่าเธอจะเป็นแม่คนแล้วก็ตาม
ตอนนี้เขากำลังจ้องจับผิดเธออยู่
“ป้าจัสมินคะ ช่วยเอาโทรศัพท์ของฉันมาให้หน่อยได้ไหมคะ?” เธอไม่อยากคุยกับเขา
ป้าจัสมินยื่นโทรศัพท์ให้เธอ แคทเธอรีนส่งข้อความหาเฟรยาและเริ่มเล่นเกมโดยไม่มองฌอนเลย
ฌอนนั่งอยู่สักพักก่อนที่เขาจะถูกหมอไล่ไปยังห้องถัดไปเพื่อให้ยาทางเส้นเลือด
เฮดลีย์เข้ามาพร้อมกับกองเอกสาร ทว่าฌอนก็ปัดมันทิ้ง “ฉันไม่มีอารมณ์จะอ่านเอกสารตอนนี้ ไปซื้อคู่มือสำหรับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์มาให้ฉันอ่าน”
ตอนนี้เฮดลีย์รู้สึกปวดหัวขึ้นมา “ไม่ได้ครับ เอกสารเหล่านี้เร่งด่วนมาก...”
“เร่งด่วนมากกว่าลูกของฉันหรือไง?” แววตาของฌอนเย็นชา
เฮดลีย์ “...”
‘คุณไม่ใช่หมอ ถ้าคุณไม่ก่อปัญหาจะดีกว่า’
...
ในช่วงบ่าย
เฟรยารีบมา และเห็นแคทเธอรีนกำลังดื่มสตูว์ที่มีคุณค่าทางอาหารอยู่ขณะที่กำลังนอนอยู่บนเตียง เธอถอนหายใจพลางพูดขึ้น “ดูเหมือนว่าเธอจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของฌอนไปได้ตลอดชีวิตแล้วนะ”
แคทเธอรีนรู้สึกเป็นกังวล
เธอเองก็คิดถึงปัญหาเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เธอทนทำแท้งเอาลูกออกไม่ได้ แต่ถ้าเธอเก็บลูกเอาไว้ เธอจะต้องพัวพันอยู่กับฌอนอย่างแน่นอน ตระกูลฮิลล์จะต้องไม่ปล่อยให้สายเลือดของพวกเขาระหกระเหินอยู่ข้างนอกเป็นแน่ แล้วยิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปกันใหญ่ที่เธอจะทิ้งลูกเอาไว้ข้างหลังหลังจากที่คลอดพวกเขาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...