วาเลรี่เกลียดแคทเธอรีน ทั้งหมดเป็นความผิดของแคทเธอรีน ที่ฌอนย้ายเธอออกจากตำแหน่งผู้อำนวยการของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น หลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งก็ทำให้เธอตกต่ำกลายเป็นคนไม่มีอำนาจ
เธอขบฟันด้วยความเกลียดชังทุกครั้งที่เธอคิดถึงแคทเธอรีน โจนส์
“คุณน้าคะ ทำไมฉันจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้? ฉันเป็นภรรยาของฌอนนะคะ” แคทเธอรีนเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับระบายยิ้ม
“ว๊าย อย่ามาเรียกฉันว่า ‘น้า’ นะ เธอมันไม่คู่ควร เธอทำให้ฉันรู้สึกจะอ้วก” วาเลรี่เริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
“นั่นสิ เธอมันก็แค่ลูกสาวนอกสมรส พวกเราไม่ได้ยอมรับเธอเลยนะ” ควีนนี่เองก็ดูถูกเธอเหมือนกัน
“อย่ามาทำให้ฉันอารมณ์เสียเลยค่ะ” แคทเธอรีนพูดอย่างนุ่มนวล ฟังดูไม่เหมือนเป็นการข่มขู่เลย
วาเลรี่หัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น “แล้วจะเป็นยังถ้าฉันทำให้เธออารมณ์เสีย? จะเป็นยังไงถ้าฉันตบเธอ?”
เธอยกมือขึ้นขณะที่เธอพูด ทว่าควีนนี่รีบคว้ามือของเธอเอาไว้ “คุณแม่คะ คุณยายค่ะ...”
วาเลรี่หยุดพลางหันไปมอง เท่าที่เห็นมีเพียงคุณผู้หญิงฮิลล์เดินมาเท่านั้น เธอยังอยู่ค่อนข้างไกล วาเลรี่จึงไม่ได้มีท่าทีสนใจ ถึงอย่างนั้นวาเลรี่ก็ยังไม่เชื่อ “คุณยายมาแล้วยังไง? ท่านก็รังเกียจยัยผู้หญิงหน้าด้านนี่เหมือนกัน”
เธอเหวี่ยงมือลงเมื่อเธอพูดจบ ทว่าแคทเธอรีนจับเอาไว้ได้
วาเลรี่สะบัดมือออกอย่างแรง แล้วแคทเธอรีนก็เซถอยหลังไปหลายก้าว
คุณผู้หญิงฮิลล์ที่ตอนนี้อยู่ไม่ไกลแล้วรู้สึกตกใจ
“ลูกรัก เป็นอะไรหรือเปล่า?” คุณผู้หญิงฮิลล์รู้สึกกังวลและรีบเข้าไปหา
วาเลรี่ยิ้มเยาะเย้ย “คุณแม่ขา หนูไม่เป็นไร...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...