คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 502

แคทเธอรีนพูดต่อ “คิดดูให้ดีนะคะ เพื่อนของคุณเอาแต่พูดว่าความทรงจำของคุณแย่ลงเพราะฉันกระตุ้นคุณ แต่คุณก็ต้องเคยเสียใจมากเหมือนกันตอนที่ ซาร่า แลงลีย์จากไป ตอนนั้นอาการของคุณเป็นแบบนี้หรือเปล่าคะ? ตั้งแต่ตอนที่ เชลลี แลงลีย์เริ่มเข้ามาดูแลคุณ ทำไมคุณถึงสูญเสียความทรงจำของคุณไปล่ะคะ?”

ใบหน้าของฌอนซีดขาว

เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เมื่อไม่นานมานี้เองที่เขาปวดหัวขึ้นมาบ่อย ๆ และความจำเสื่อม

“ฉันมั่นใจ 100% ว่าเธอเป็น รีเบคก้า โจนส์ค่ะ จุดประสงค์ที่จู่ ๆ เธอก็มาอยู่ข้าง ๆ คุณคืออะไรกัน? เธอใส่อะไรลงไปในนมและยาที่เธอเตรียมให้คุณทานอยู่เป็นประจำคะ? คุณเคยคิดเรื่องนั้นบ้างไหมคะ?”

ดวงตาของแคทเธอรีนน่ากลัวขึ้น “คุณฉีดยาและทานยาทุกวัน และก่อนหน้าคุณเคยอาการดีขึ้น ทำไมตอนนี้สิ่งที่เคยทำเหล่านั้นถึงไม่ได้ผลขึ้นมาล่ะคะ?”

ฌอนพูดไม่ออก

เขาเริ่มเชื่อคำพูดของเธอขึ้นมาแล้วเหมือนกัน

“คุณสั่งให้คนไปจับตัวเชลลีเดี๋ยวนี้เลยก็ได้ค่ะ แล้วส่งเธอไปตรวจดีเอ็นเอ พ่อแม่ของเธอก็ยังอยู่ไม่ใช่เหรอคะ? ฉันรับรองเลยว่าเธอต้องเป็น รีเบคก้า โจนส์ แน่นอน”

แคทเธอรีนเตือนอย่างตรงไปตรงมา “ใช้โอกาสตอนนี้ที่เธอยังไม่รู้ นอกจากนั้น ใครที่เป็นคนช่วยเธอเอาไว้ คนที่จัดการให้เธอมาอยู่ใกล้ ๆ คุณได้ คนที่หนุนหลังเธออยู่ต้องอยากจัดการคุณ”

“ครับ”

ฌอนโทรหาเฮดลีย์ทันที “จับเชลลี แลงลีย์เดี๋ยวนี้ ฉันอยากได้ผลการตรวจดีเอ็นเอของเชลลี กับอเล็กซ์ แลงลีย์ ภายใน 24 ชั่วโมง”

แคทเธอรีนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

สุดท้ายแล้ว เขาก็ยังไม่เชื่อว่าผลตรวจนั้นเป็นของจริง เขาถึงต้องตรวจสอบด้วยตัวเองก่อน เขาจึงจะมั่นใจ

ทว่าก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง

เวลา 02:00 น.

ทันใดนั้นเอง ฌอนก็ได้รับโทรศัพท์จากเฮดลีย์ “คุณชายฮิลล์คนโตครับ ข่าวร้ายครับ เชลลี แลงลีย์เสียชีวิตแล้วครับ”