“เฟรยา กำลังไปที่แผนกนิติเวชในโรงพยาบาล เธอคิดไหมว่าหล่อนจะมีลูกนอกสมรส หรืออะไรเถือกนั้น?”
“แผนกนิติเวชอย่างนั้นเหรอ?” จู่ ๆ เสียงที่ปลายสายก็ดังขึ้นหลายระดับ “เฟรยาอยู่ที่เมลเบิร์นเหรอ?”
“ใช่ ฉันก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันที่เธอกลับมาปุบปับ เธอไม่ได้พยายามจะมาแย่งแพทริคกลับไปใช่ไหม? ฉันจะไม่ยอมให้เธอทำสำเร็จ...”
“ลินดา เราค่อยคุณกับทีหลังนะ จู่ ๆ ก็มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่”
รีเบคก้าวางโทรศัพท์ แล้วนึกขึ้นมาได้ในทันทีว่าหนังศีรษะของเธอยังเจ็บอยู่ เธอเสียผมไปหย่อมใหญ่ตอนที่แคทเธอรีนจิกหัวเธอก่อนหน้านี้
หัวใจของเธอเต้นแรง เธอจึงรีบกดเบอร์โทรศัพท์ลึกลับนั่นทันที “จู่ ๆ เฟรยาเพื่อนของแคทเธอรีนก็ไปที่แผนกนิติเวชในโรงพยาบาลที่เมลเบิร์น ฉันคิดว่าแคทเธอรีนเอาผมของฉันไปตรวจดีเอ็นเอกับเจฟฟี่”
“ฉันจะสืบเอง”
“ถ้าฌอนและคนอื่น ๆ รู้ว่าฉันเป็นเชลลี แลงลีย์ ตัวปลอม พวกเขาจะต้องฆ่าฉันแน่ ๆ”
“ไม่ต้องกังวลไป ตราบใดที่เธอทำงานให้เรา ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอตาย”
...
ในโรงพยาบาล
เฟรยาได้รับผลตรวจอย่างรวดเร็วและเห็นตัวหนังสือขนาดใหญ่ระบุว่า ‘ตรงกัน’ อยู่บนเอกสาร เธอสาปส่งรีเบคก้า โจนส์รวมถึงบรรพบุรุษของเธอทั้งหมดทันที
เธอกดเบอร์โทรศัพท์ของแคทเธอรีนแล้วพูดขึ้น “เรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย เธอคิดถูก! เป็นความจริงที่เชลลี แลงลีย์คนนี้เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเจฟฟี่ โจนส์ เธอคือรีเบคก้า โจนส์”
แคทเธอรีนกุมขมับ จริง ๆ แล้วเธอไม่อยากให้ผลตรวจออกมาเป็นความจริง
ทว่า ท่ามกลางอาการป่วยของฌอนที่ทรุดลงเรื่อย ๆ ทั้งยาและนมที่เชลลีเคยให้ฌอนทุกวัน...
นั่นเป็นแค่ยาธรรมดา ๆ หรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...