คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 514

ซาร่ากำแก้วไวน์ในมือของเธอแน่น “แต่พวกนายเคยจินตนาการถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับหญิงสาวหน้าตาสะสวย หลังจากที่โดนลักพาตัวไปไหม?”

ฌอน เชสเตอร์ และร็อดนีย์ต่างอึ้งไป

มือที่ถือแก้วไวน์อยู่ของฌอนสั่นเทา เขาเงยหน้าขึ้นมองซาร่าด้วยความตกใจ

“ฉันขอไม่พูดถึงรายละเอียดนะ มันเจ็บปวด” ซาร่าเหยียดริมฝีปากพลางจิบไวน์ “ฉันถูกทรมานซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากที่ผ่านไปได้ระยะหนึ่ง ในที่สุดฉันก็หนีออกมาได้สำเร็จ แต่กลับต้องมาพบว่า ฉันถูกเข้าใจว่าเป็นคนที่ตายไปแล้ว วีซ่าของฉันถูกเพิกถอน ฉันจึงกลับมาไม่ได้ ฉันพยายามติดต่อตระกูลนีสัน แต่พวกเขาไม่สนใจฉันเลย พวกเขาบอกฉันตรง ๆ ว่าพวกเขาจะทิ้งฉันโดยไม่ให้ความช่วยเหลือใด ๆ กับฉันอีก”

“พวกเขาชักจะทำเกินไปแล้วนะ พวกเขายังมีความเป็นคนอยู่หรือเปล่า?” ร็อดนีย์ปาแก้วพลางลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ

“ฉันเคยคิดที่จะติดต่อฌอนนิค แต่ฉัน… ฉันไม่คู่ควรแม้กระทั่งจะอยู่กับเขาเสียด้วยซ้ำ” ซาร่ากะพริบตา น้ำตาไหลลงมาตามแนวแก้มของเธอ “เขาเป็นผู้ชายที่มีอนาคตอันสดใสรอคอยเขาอยู่ข้างหน้า ในทางตรงกันข้าม ฉันมีร่างกายที่สกปรกโสมม ฉันหวังว่าเขาจะได้พบผู้หญิงที่ดีหลังจากที่ฉันจากเขาไป”

ฌอนหลับตาลง หัวใจของเขาถูกแผดเผาไปด้วยความเจ็บปวด

เขาไม่อาจจินตนาการภาพที่ซาร่าถูกทรมานขณะที่เขาเข้าใจว่าเธอเสียชีวิตไปแล้วได้เลย

ถ้าเมื่อครึ่งปีก่อนเธอกลับมา เขาคงจะแต่งงานกับซาร่าโดยปราศจากความลังเล

ทว่าในตอนนี้ แคทเธอรีนตั้งครรภ์ลูกของเขาอยู่ ความรู้สึกของเขาที่เคยมอบให้เธอได้เปลี่ยนไปแล้ว

“เอาล่ะ เลิกพูดถึงเถอะ” เชสเตอร์ส่งทิชชู่ให้ซาร่า

ร็อดนีย์รู้สึกราวกับถูกมีดกรีดลงบนหัวใจของเขา “ไม่ต้องกังวลไปนะซาร่า ไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนไปมากสักแค่ไหน พวกเขาไม่เคยดูถูกเธอ เธอเป็นหญิงสาวที่บริสุทธิ์ในหัวใจของเราเสมอ”

“ขอบใจนะ” ซาร่ายิ้มทั้งน้ำตาที่คลออยู่ในดวงตาของเธอ “ความจริงแล้ว ที่ฉันกลับมาคราวนี้ก็ด้วยเหตุผลอื่น”

เมื่อพูดจบเธอจึงส่งนามบัตรสามใบให้พวกเขา

ฌอนอึ้งไปเมื่อเห็นนามบัตรในมือเขา “เธอคือนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ญาเซีย”

“ออกจะเกินไปสักหน่อยที่พูดว่าฉันมีชื่อเสียงไปทั่วโลก พูดไปแล้ว ฉันค่อนข้างมีความชำนาญในการรักษาอาการป่วยเหล่านี้” รอยยิ้มอันอ่อนหวานปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซาร่า เธอยื่นมือของเธอออกไป “คุณชายฮิลล์ ขอบคุณที่แนะนำฉันนะคะ”