คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 513

ซาร่าเม้มริมฝีปากด้วยความเจ็บปวดโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ไม่เป็นไรหรอกร็อดนีย์ ซาร่าต้องมีเหตุผลของเธอ” เชสเตอร์พูดแทรกขึ้นมา

ร็อดนีย์มองซาร่าด้วยสายตาที่เคร่งขรึม จนในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมา

“แล้วทำไมจู่ ๆ ก็กลับมา?” ฌอนที่เอาแต่เงียบมาตลอด จู่ ๆ ก็พูดขึ้น

หัวใจของซาร่าปวดร้าวเมื่อสายตาของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาอันคุ้นเคย เธอหันไปมองภาพถ่ายของเชลลีที่อยู่ด้านหลังของเขาช้า ๆ “เพราะฉันคิดไม่ถึงว่าเชลลีจะตาย เมื่อนึกถึงว่าเธอเป็นญาติที่รักของฉัน ฉันควรมาแสดงความเคารพต่อเธอเป็นครั้งสุดท้าย”

ทุกคนยังคงเงียบ

ทันใดนั้นเอง อเล็กซ์ก็เดิเข้ามาหาซาร่า เขากอดเธอเอาไว้พลางร้องไห้ออกมาทันที “ซาร่า ทำไมหนูถึงเพิ่งกลับมาเอาป่านนี้? การตายของเชลลีไม่ต่างอะไรกับโศกนาฏกรรมและไร้ซึ่งความยุติธรรม”

“เชลลีตายได้ยังไงคะ คุณลุง?” ซาร่าถามขณะที่สะอื้นไห้

หลังจากที่ได้ฟังคำถามนั้น อเล็กซ์ก็จ้องมองไปที่ฌอนทันที “เป็นฝีมือภรรยาของเขาและแชริตี้”

สีหน้าของซาร่าตึงไปเล็กน้อยแล้วก็ค่อย ๆ ซีดเผือดลง เธอกะพริบตาและเบนสายตาไปที่ฌอน “ฌอนนิค...”

ฌอนหลบสายตา “เป็นแชริตี้...”

“ฌอน เลิกเข้าข้างแคทเธอรีนสักทีเถอะ” ร็อดนีย์พูดด้วยความโมโห “ฉันอยากพูดมานานแล้ว ว่าแคทเธอรีนไม่คู่ควรกับนาย เพราะเธอมีแต่ความคิดชั่ว ๆ ตอนนี้ซาร่าก็กลับมาแล้ว นายควรกลับมาคบกับเธอจะดีกว่า”

ฌอนขมวดคิ้ว เมื่อเขากำลังจะแก้ต่าง ซาร่าก็พูดแทรกขึ้น “ร็อดนีย์ เลิกพูดเรื่องไร้สาระนะ ฌอนนิคมีภรรยาแล้ว นายจะมายุให้เขาหย่าได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันอยู่กับฌอนนิคไม่ได้อีกต่อไปแล้ว...”

“ทำไมจะไม่ได้? เขาคิดถึงเธอเสมอนะ หรือว่าเธอไม่รัก...”

“พอ” ฌอนพูดแทรกขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ร็อดนีย์ ฉันดีใจนะที่ซาร่ากลับมา แต่ฉันแต่งงานแล้ว”

“เลิกเถียงกันเถอะ การกลับมาของซาร่าถือว่าเป็นโอกาสที่น่ายินดี คืนนี้พวกเราควรจะฉลองกัน” เชสเตอร์พูดขึ้น

“ขอบใจนะ แต่พวกนายกลับไปก่อนเถอะ ฉันอยากจะใช้เวลาอยู่เงียบ ๆ กับคุณลุง คุณป้าของฉันสักหน่อย”