คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 512

ด้านหน้าสถานที่จัดงานศพ

งานศพถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย

ฌอนและเชสเตอร์สวมชุดสูทสีดำลงมาจากรถแล้วเดินเข้าไปในงานศพ

พวกเขาไม่ทันรู้สึกตัวว่ามีคนกำลังเฝ้าดูพวกเขาด้วยท่าทางยินดีจากการได้รับชัยชนะอยู่ภายในรถสีดำซึ่งอยู่ไม่ไกล เป็นรีเบคก้า ที่วางแผนหนีเอาตัวรอดไปได้

‘ฮี่ฮี่ โชคดีที่ฉันแอบพาเชลลีตัวจริงกลับมาล่วงหน้า พวกแกคงคิดไม่ถึงว่าฉันจะปลอมตัวเป็นเชลลีล่ะสิ?’

รีเบคก้าแสยะยิ้มอยู่ภายในรถ ‘ฌอน แคทเธอรีน จำความทุกข์ทรมานที่พวกแกเคยทำกับฉันเอาไว้ให้ดี ฉันจะส่งพวกแกลงนรกเอง’

“เธอทำได้ดีมาก” ผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้โดยสารพูดขึ้นอย่างเฉยเมย “เชลลีตายแล้ว ไหนจะแชริตี้ที่อยู่ในคุก ยิ่งไปกว่านี้ ฌอน แคทเธอรีน และตระกูลสโนว์ยังมีความบาดหมางต่อกัน ทุกสิ่งทุกอย่างกลับตาลปัตรไปดีกว่าที่ฉันคิดเอาไว้มาก”

รีเบคก้าลูบใบหน้าของเธอ “จะว่าไปแล้ว ใบหน้านี้ก็คงใช้ไม่ได้แล้ว...”

“ตอนนี้ก็ไปต่างประเทศก่อน เธอยังคงมีประโยชน์อยู่” ผู้ชายคนนั้นดีดนิ้วแล้วสั่งให้คนขับสตาร์ทรถ

เมื่อฌอนมาถึงประตู จู่ ๆ เขาก็หันกลับไปมองรถสีดำที่ขับออกไป

“มีอะไรเหรอ?” เชสเตอร์ถามขึ้น

ฌอนขมวดคิ้วเข้าหากัน “เมื่อกี้ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนจับตาดูพวกเราอยู่”

“ด้วยฐานะอย่างนาย ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอที่จะมีคนคอยจับตาดู?”

“... ไปเถอะ”

ฌอนหันกลับมา

เมื่อเขาเดินเข้าไปในงานศพ เขาพบกับร็อดนีย์ที่กำลังแสดงความเคารพ ร็อดนีย์เบนสายตาหนีหลังจากที่ส่งสายตาเย็นชามาให้ฌอน

เชสเตอร์ก้าวเข้าไปแสดงความเคารพ ขณะที่ฌอนก้าวไปข้างหน้า และแสดงความเสียใจต่อการเสียชีวิตของเชลลีเงียบ ๆ