คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 517

“ใช่ มีผู้หญิงไม่มากนักหรอกที่จะชอบกาแฟขม ๆ”

ฌอนนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกับซาร่า จู่ ๆ เขาก็คิดถึงผู้หญิงที่อยู่ที่บ้านขึ้นมา แคทเธอรีนเป็นคนชอบทานรสหวาน เธอมักจะใส่น้ำตาลและครีมลงในกาแฟของเธอเยอะ ๆ เสมอ

ซาร่าสังเกตเห็นว่าเขามัวแต่ครุ่นคิด ผู้ชายคนนี้นั่งอยู่ต่อหน้าเธอแท้ ๆ แต่เขากลับว่อกแว่ก ดูก็รู้ว่าเขากำลังคิดถึงผู้หญิงคนอื่น

เมื่อก่อนเขาจะไม่ทำแบบนี้

เธอรู้สึกใจหาย ทว่าก่อนที่เธอจะปิดแฟ้ม เธอก็เผยยิ้มออกมา “ฉันมั่นใจ 80 เปอร์เซ็นต์ ว่าฉันรักษาอาการป่วยของคุณให้หายดี และป้องกันการกำเริบขึ้นในอนาคตได้”

แสงเป็นประกายผุดขึ้นในดวงตาของเขา เขากำลังจะเปิดปากขึ้นพูดอะไรบางอย่างขณะที่แอลโทรเข้ามาหาเขา

“คุณชายฮิลล์คนโต คุณผู้หญิงออกจากคฤหาสน์และมุ่งหน้าไปที่ศาลแล้วค่ะ”

ใบหน้าของเขาดูผิดหวังขึ้นมาทันที “ฉันไม่ได้สั่งเธอเอาไว้หรือไง ว่าคุณผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากคฤหาสน์ในตอนนี้?”

“ขอโทษค่ะ แต่คุณผู้หญิงขู่จะเอาคุณหนูออก...” เธออธิบายอย่างจนปัญญา

“เยี่ยมมาก” เขาโกรธจนเกือบจะโยนโทรศัพท์ทิ้ง

ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นใช้แม้กระทั่งชีวิตของลูก ๆ และของเธอเองมาข่มขู่เขาด้วยซ้ำ เธอเคยสนใจลูกบ้างไหม? ลูกแฝดมีความสำคัญกับเธอน้อยกว่าแชริตี้อย่างนั้นเหรอ?

เขารู้สึกทั้งโกรธและผิดหวังในเวลาเดียวกัน

ชายคนนั้นลุกขึ้นยืน “วันหลังค่อยว่ากัน ตอนนี้มีที่อื่นที่ผมต้องไป”

“ได้ค่ะ แต่ไม่ควรทิ้งไว้นานจะดีกว่านะคะ ไม่อย่างนั้นโอกาสที่จะฟื้นตัวจะลดน้อยลงไปอีกค่ะ” ซาร่าเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าของเธอ

ทั้งสองคนเดินลงข้างล่างไปด้วยกัน เมลานี่ที่เดินออกมาจากทางเดินใกล้ ๆ สังเกตเห็นพวกเขาจึงรีบวิ่งไปแอบตรงหัวมุมแล้วถ่ายรูปเอาไว้

“เมลานี่ ทำไมคุณถึงมาซ่อนตัวอยู่ตรงนี้?” ชาร์ลีเข้ามาเอามือโอบเอวของเธอเอาไว้