คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 522

แคทเธอรีนกำลังพักผ่อนอยู่ในสวน ป้าจัสมินออกไปนำผ้าห่มมาให้เธอ

ตรงที่ที่เธอกำลังนั่งอยู่มองเห็นทิวทัศน์ของภูเขาเชอร์แมนได้ชัดเจนที่สุด

กลิ่นของฤดูร้อนจาง ๆ ปกคลุมอยู่รอบกายของเธอ ขณะที่สายลมยามค่ำคืนพัดผ่านไป

“ขอแสดงความยินดีกับการตั้งครรภ์ของคุณด้วยนะครับ” เลียมก้าวเข้ามาหาเธอช้า ๆ

เธอไม่แม้แต่จะมองเขาด้วยซ้ำ

“นี่ คุณยังโกรธผมอยู่อีกเหรอ? คุณเป็นถึงภรรยาของผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดของออสเตรเลียเลยนะ” เขานั่งลงข้าง ๆ เธอ “คุณควรจะขอบคุณผมนะครับ ถ้าไม่ได้ผม คุณคงเป็นคนรักลับ ๆ ต่อไป”

เธอมองเขาโดยไม่พูดอะไร เธอไม่เคยเจอใครที่ไร้ยางอายมากไปกว่าเขา

ความจริงแล้ว นับตั้งแต่คราวก่อนเธอก็ไม่ได้โกรธเขามาตั้งนานแล้ว ช่วงนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นมากมายเหลือเกิน และมีผู้คนมากมายที่เธอรู้สึกโกรธเคือง

เขารู้สึกสงสารเมื่อเห็นรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเธอ “อืม... ผมมาเตือนคุณให้คอยระวัง”

“ห๊ะ?”

“ฌอนน่ะครับ ผมเคยได้ยินมาว่าผู้ชายมักจะถูกยั่วยวนได้ง่ายเวลาภรรยาตั้งครรภ์ ดังนั้นคุณควรระวังเขาเอาไว้ให้ดี ฮ่าฮ่า” เขาพูดติดตลก

“...”

“อืม... ผมจะไปแล้ว ที่นี่ลมค่อนข้างแรง คุณไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไปเหมือนกันนะ” เขาโบกมือพลางหันหลังกลับไป

เธอขมวดคิ้ว เลียมมาที่นี่เพื่อบอกเรื่องนั้นกับเธอแค่นั้นเหรอ?

เขาเป็นคนที่สองของวันนี้ที่เตือนให้เธอระวัง

แชริตี้ก็พูดแบบนี้เหมือนกัน ทว่าใครกันล่ะ ที่เธอควรระวังเอาไว้?

“เขามาพูดอะไรกับคุณ?” ฌอนเห็นร่างของเลียมกำลังเดินห่างออก เมื่อเขาเดินเข้ามาพร้อมกับพันคอ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน