คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 527

เลียมลูบหน้าผาก บางทีผู้หญิงก็ฉลาดราวกับว่าพวกเธอมีเสารับสัญญาณ “ความจริงแล้วผมเพิ่งได้ยินว่าหมู่นี้ฌอน ร็อดนีย์ และกลุ่มเพื่อนของเขามักจะออกไปทานอาหารข้างนอกกับซาร่าอยู่เสมอ ส่วนเรื่องอื่นผมไม่แน่ใจ”

“แทนที่เขาจะทำตัวห่างเหินกับแฟนเก่า เขากลับใกล้ชิดและออกไปเที่ยวกับเธอแทน เรื่องนี้ไม่ได้หมายความว่าเขากำลังนอกใจฉันในไม่ช้าก็เร็วอย่างนั้นเหรอ?” แคทเธอรีนกัดริมฝีปาก ด้วยความรู้สึกอัดอั้นตันใจ “ฉันไม่อยากให้ลูกของฉันโตมาโดยไม่มีพ่อ”

“ก็ได้ครับ” เลียมขับรถต่อ

40 นาทีต่อมา รถก็มาจอดที่ด้านหน้าของบาร์เมซอง

แคทเธอรีนผลักประตูรถให้เปิดออกและลงไป

“รอผมด้วย” เลียมกังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับลูกในท้องของเธอ เขาจึงรีบตามเธอไป

แคทเธอรีนเดินขึ้นบันไดไปแล้วผลักประตูเข้าไปในห้องส่วนตัว เมื่อเธอผลักประตูห้องที่สี่เข้าไป เธอก็พบผู้ชายและผู้หญิงกำลังกอดกันอยู่บนโซฟา ร่างสูงและหล่อเหลาของชายหนุ่มคือฌอน ในขณะเดียวกันนั้นเอง ซาร่าลูบศีรษะของเขาซึ่งพิงอยู่ที่หน้าอกของเธออย่างอ่อนโยน

เมื่อประตูถูกเปิดออกอย่างแรง ทั้งฌอนและซาร่าต่างก็ตกใจ

แคทเธอรีนอ้าปากค้างกับสิ่งที่เกิดขึ้นขณะที่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น อารมณ์ที่แปรปรวนกำลังท่วมท้นภายในส่วนลึกของเธอ

เธอรู้สึกอยากจะอาเจียน อยากจะอาเจียนจริง ๆ

นี่คือผู้ชายที่เธอรักจนสุดหัวใจ ทว่าเขากำลังแอบอิงกับร่างของผู้หญิงอีกคนอยู่

เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าเธอนี้ เธอยอมรับว่าเขาไม่เคยตัดใจจากซาร่า เขาเลือกที่จะไม่รักแคทเธอรีน ทว่าเขาควรจะคิดถึงเรื่องลูกบ้าง

เธอสาวเท้าเข้าไปหาพวกเขาด้วยความโกรธ

ซาร่ารีบผลักฌอนออกไป “คุณเป็นภรรยาของฌอนนิคใช่ไหมคะ? ไม่ใช่อย่างที่เห็น...”

แคทเธอรีนคว้าแก้วไวน์ขึ้นมาจากบนโต๊ะแล้วสาดเข้าที่ใบหน้าของซาร่า