ฌอนเม้มริมฝีปากอย่างรำคาญใจ “ดูแลเธอด้วย”
หลังจากที่วางโทรศัพท์แล้ว แคทเธอรีนก็หันหน้ามามองฌอน “มีอะไรเหรอคะ? เกิดอะไรขึ้นกับซาร่า?”
“คุณได้ยินหมดทุกอย่างเลยเหรอครับ?” ดวงตาของฌอนเบิกกว้าง เขาปรับน้ำเสียงให้เบาที่สุด ดังนั้นเขาจึงแปลกใจที่เธอได้ยินจริง ๆ
จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ยินอะไรหรอก
เพียงแค่ว่าเธอพอจะเข้าใจมารยาของซาร่า
เป็นไปดังคาด ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา
แคทเธอรีนแหวออกมา “ไม่ใช่แค่ฉันเดาถูกว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอเท่านั้นนะคะ แต่ฉันยังมั่นใจอีกด้วยว่าร็อดนีย์เป็นคนที่โทรหาคุณ ร็อดนีย์ต้องต่อว่าคุณแน่นอน ที่คุณไม่ไปส่งซาร่าที่บ้าน แล้วก็ยังสงสัยอีกว่าทำไมเธอถึงตัวเปียก แต่ซาร่าก็ยืนกรานที่จะไม่พูดความจริง”
“...”
ฌอนรู้สึกงงมาก จนเขาแทบจะสงสัยว่าเธอมีเครื่องดักฟังในโทรศัพท์ของเขา
“คุณรู้ได้ยังไงครับ?”
แคทเธอรีนเหยียดริมฝีปาก ตามที่คาดเอาไว้ เธอเดาทุกอย่างได้ถูกต้อง “รีเบคก้าก็เคยใช้วิธีแบบนี้มาก่อน”
ฌอนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แคทเธอรีนไหวไหล่ “อย่างแรกเลยนะคะ คุณจะต้องรู้สึกผิดเพราะมีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอ อย่างที่สอง เธอไม่ได้บอกร็อดนีย์ว่าเป็นฉันที่เป็นคนสาดไวน์ใส่เธอ เพราะคุณจะได้มองเธอเป็นผู้หญิงที่มีความเข้าอกเข้าใจ โดยปกติแล้วผู้หญิงจะได้เปรียบ ถ้าใช้วิธียอมอ่อนข้อให้แบบนี้”
ฌอนลูบหน้าผากของเขา “แคทเธอรีน ผมรู้ว่าคุณไม่ชอบซาร่า แต่คุณไม่ได้รู้จักเธอดีพอ...”
“ค่ะ ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนใจดี คุณคงรู้จักกับเธอมากกว่าสิบปี เพราะคืนนี้เพียงแค่ฉันได้พบเธอเป็นครั้งแรก คุณยังไม่พอใจที่ฉันพูดจาไม่ดีกับรักแรกของคุณที่คุณไม่สามารถตัดใจได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...