“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่คราวที่แล้วที่เธอมา เธอไม่ได้พูดเรื่องนี้เล่น ๆ ฉันเลยไม่คิดอย่างนั้น” แชริตี้ส่ายหน้าขณะที่สีหน้าที่สับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “เธอพูดว่าเธออยากแย่งฌอนมาจากเธอ รวมถึงตำแหน่งคุณนายฮิลล์ เธอควรจะระวังเอาไว้นะ”
แคทเธอรีนรู้สึกตกใจ ดูเหมือนว่าลางสังหรณ์ของเธอจะแม่นยำ “จริงเหรอ? เธอไม่ได้ทำแบบนั้นต่อหน้าฌอนและเพื่อน ๆ ของเขา”
“เธอเป็นคนตีสองหน้าแบบนี้เสมอแหละ” มุมปากของแชริตี้กระตุกขึ้น “พวกเขาสามคนตามใจเธอเหมือนเป็นเจ้าหญิง”
แคทเธอรีนเย้ย “ฉันรู้ โอ้ ใช่ เธอรู้มาก่อนไหมว่าซาร่ายังไม่ตาย? เธอยังเป็น ญาเซีย นักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงระดับโลก ตอนนี้เธอเป็นคนรักษาฌอนอยู่”
แชริตี้ดูตกใจจริง ๆ “จริง ๆ แล้วฉันคิดว่าเธอตาย เมื่อหลายปีก่อน เธอไปเรียนต่อต่างประเทศที่ประเทศเอ็ม เธอถูกลักพาตัวไปตอนที่เธอไปเที่ยวป่ากับเพื่อนของเธอ เพื่อนของเธอทุกคนเสียชีวิตหมด และผู้หญิงคนนั้น… ถูกข่มขืน แต่เธอหนีรอดมาได้ ทำไมเธอถึงไม่ติดต่อครอบครัวของเธอหรือแม้แต่ฌอน? เธอแอบไปอาศัยอยู่กับนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงแทน เรื่องนี้มีบางอย่างผิดปกติ”
คิ้วของแคทเธอรีนขมวดเข้ากันเมื่อได้ยินเรื่องการหายตัวไปของซาร่า
จู่ ๆ แชริตี้ก็พูดขึ้น “แคทเธอรีน ยอมแพ้ได้นะถ้ามันเหนื่อย เธอตัวคนเดียวและไม่มีใครช่วย ฉันเป็นห่วงว่าเธอจะสู้ซาร่าไม่ได้ และลงเอยด้วยการสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปในที่สุด”
แคทเธอรีนตกอยู่ในภวังค์
แน่นอน เธอเองก็เคยคิดที่จะยอมแพ้เหมือนกัน
ทว่าหัวใจของเธอรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งเมื่อเธอคิดถึงการต้องยอมเสียฌอนให้กับคนอื่น หรือเมื่อเธอจินตนาการภาพเขาและซาร่าอยู่ใกล้ชิดกัน
ทำไมเธอต้องยอมเสียเขาไป? เขาเป็นสามีของเธอ
เป็นพ่อของลูก ๆ ของเธอ
แชริตี้ถอนหายใจเมื่อมองมาที่เธอ “ฉันคิดว่าเธอไม่ควรปล่อยให้ซาร่ารักษาฌอน กระบวนการรักษายาวนานและเขาต้องใช้เวลาอยู่กับแฟนเก่าของเขา ซาร่าจะสร้างปัญหาทุกเมื่อที่เธอมีโอกาส เธอคงจะรับมือกับซาร่าไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่”
แคทเธอรีนยิ้มออกมาเศร้า ๆ
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...