คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 553

ซาร่าแอบจับแก้วของเธอเอาไว้แน่น จากนั้นจู่ ๆ เธอก็ก้มหน้าลงแล้วไอออกมา

“เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ยังเจ็บคออยู่หรือเปล่า?” ร็อดนีย์รีบถามด้วยความเป็นห่วง

แคทเธอรีนพูดขึ้น “โถ่ที่รัก แผลของเธอยังไม่หายดีอีกเหรอ? กลับบ้านไปพักผ่อนดีกว่าไหมถ้าเธอรู้สึกไม่สบาย?”

“แคทเธอรีน เธอพูดพอหรือยัง?” ร็อดนีย์ทนเธอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาเตือนขึ้น “ เธอควรจะพูดเรื่องนี้ให้เคลียร์ ๆ หน่อย ซาร่าถูกรัดคอเพื่อรักษาอาการป่วยของฌอน ในฐานะภรรยาของเขา เธอไม่ใช่เเค่ไม่สำนึกบุญคุณ แต่เธอยังกระแหนะกระแหนด้วยซ้ำ เธอพอได้แล้วหรือยัง?”

แคทเธอรีนรู้สึกแค้นและไม่พอใจ “คุณชายสโนว์ คุณพูดอย่างนั้นได้ยังไง? วันนั้นคุณยังพูดอยู่เลยว่าฌอนและคุณนีสันยังคงมีความรู้สึกต่อกันอยู่และสั่งให้ฉันถอยให้ ถ้าอย่างนั้น มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะมาสำนึกบุญคุณอะไรเลยนะ เพราะเธอเต็มใจเอง”

เมื่อแคทเธอรีนพูดแบบนั้น ความตกใจก็ฉายผ่านแววตาของร็อดนีย์ ท่าทางที่เขามองเธอราวกับเขาต้องการกลืนกินเธอเข้าไปทั้งเป็น

สีหน้าของเชสและฌอนเปลี่ยนไป โดยเฉพาะสีหน้าของฌอน คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันด้วยความโกรธ “ร็อดนีย์ นายไปหาเธอแล้วพูดจาแบบนั้นกับเธอตั้งแต่เมื่อไร?”

“ร็อดนีย์ นายไม่ควรทำแบบนั้นนะ” ซาร่าถอนหายใจออกมาด้วยความกังวล “ก่อนหน้านี้ฉันก็บอกนายแล้ว ฌอนนิคกับฉันเลิกกันแล้ว”

“ได้ มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ”

ร็อดนีย์เตะเก้าอี้ออกให้พ้นทาง เขายืนขึ้นและไปเข้าห้องน้ำ

“ฉันจะไปคุยกับเขา” ซาร่ารีบตามเขาไป

ใบหน้าของฌอนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขารู้สึกแย่ที่พาแคทเธอรีนมาด้วย “ที่รักครับ ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่าร็อดนีย์ไปหาคุณครับ? ถ้าผมรู้เรื่องนี้ ผมจะช่วยคุณสั่งสอนเขาให้เข็ด”

“ใช่รีน ร็อดนีย์ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย อย่าไปเก็บคำพูดเขามาใส่ใจนะครับ” จากนั้นเชสจึงเปลี่ยนเรื่อง “เราเล่นพูลกันหน่อยเป็นไง?”

แคทเธอรีนพยักหน้ารับ “ตกลงค่ะ”

เธอเดินไปที่โต๊ะพูลพร้อมกับเชส ฌอนพูดขึ้นด้วยความกังวล “คุณท้องอยู่นะ ไม่เหมาะที่คุณจะเล่นพูล ทำไมไม่ให้ผมเล่นแล้วคุณมาดูข้าง ๆ ล่ะครับ?”