ฌอนไม่ใช่ฌอนคนเก่าอีกต่อไปแล้ว เขาควบคุมตระกูลฮิลล์ ถ้าเขาอยากทำอะไรตามใจ เขาไม่จำเป็นต้องฟังผู้อาวุโสสองคนนี้ด้วยซ้ำไป
สีหน้าของคุณผู้หญิงฮิลล์มีแต่ความอึดอัดใจ “เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเธอสองคน? เราสังเกตเห็นว่าก่อนหน้านี้พวกเธอสองคนไม่ยอมคุยกัน แต่เราคิดว่าพวกหนุ่มสาวคงจะใช้เวลาง้อกันไม่นานหลังจากที่ทะเลาะกัน”
แคทเธอรีนรู้สึกชาในอกของเธอ
เธอเองก็ไม่ทราบเหมือนกัน ฌอนรู้สึกเบื่อที่หมู่นี้เธอไม่พูดกับเขา ดังนั้นเขาจึงกลับไปคบกับซาร่าใช่ไหม?
เธอคิดไม่ถึงว่าฌอนจะใจร้ายได้ถึงเพียงนี้
“ไม่ต้องห่วง เราจะตำหนิเขา เธอควรจะดูแลเด็ก ๆ ก็พอ” นี่เป็นช่วงเวลาที่หาได้ยากที่คุณท่านฮิลล์จะปลอบโยนใครสักคนด้วยความอ่อนโยน
แคทเธอรีนหลับตาลงและไม่พูดอะไร
เมื่อทั้งห้องเงียบลงอีกครั้ง ป้าจัสมินก็นำสตูว์เข้ามาและป้อนให้เธอ “คุณผู้หญิงคะ คุณต้องทานสตูว์สักหน่อยนะคะ ถึงแม้คุณจะไม่หิวก็ตาม คุณหนูในท้องของคุณก็ต้องการทานด้วยเหมือนกันนะคะ”
“ป้าจัสมินคะ ฉันปล่อยให้ซาร่าเป็นแม่เลี้ยงของเด็ก ๆ ไม่ได้ค่ะ ฉันรู้สึกไม่สบายใจ” เธอพูดพึมพำออกมา
“อย่าร้องไห้ไปเลยนะคะคุณผู้หญิง พูดตามตรงนะคะ ดิฉันคิดว่าคุณชายฮิลล์ยังรักคุณอยู่ค่ะ เมื่อตอนเย็นนี้ก่อนที่ซาร่าจะมา เขาตามหาคุณทั่วไปเลยค่ะ คำพูดของเขาแตกต่างไปจากความรู้สึกของเขา แต่ดิฉันเห็นว่าเขาอยากง้อคุณนะคะ ไม่ใช่แค่นั้นนะคะ ช่วงหลัง ๆ มานี้เขามักจะอยู่ที่บ้านช่วงเวลากลางคืนอยู่เสมอ เมื่อคืนนี้ เขายังเดินเตร็ดเตร่อยู่หน้าประตูห้องของคุณด้วยซ้ำไปค่ะ”
ป้าจัสมินลังเลที่จะพูด “เป็นเพราะคุณไม่สนใจเขานานเกินไปหรือเปล่าคะ ตอนนี้เขาจึงพยายามยั่วโมโหคุณ?”
“เขาจะไม่ใช้วิธีใจร้ายแบบนั้นมายั่วโมโหฉัน เว้นเสียแต่ว่าเข้าจะเปลี่ยนใจไปแล้วจริง ๆ ค่ะ” แคทเธอรีนยิ้มอย่างขมขื่นพลางส่ายหน้า “ไม่สิ เขาไม่เคยเปลี่ยนใจ เขายังคงรักซาร่ามาโดยตลอด”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ คุณชายฮิลล์คนโตรักคุณจริง ๆ นะคะ” ป้าจัสมินรู้สึกว่ามันยากที่จะอธิบายเป็นคำพูด “ทำไมจู่ ๆ คุณชายฮิลล์คนโตก็กลายเป็นแบบนี้ไปได้? มันแปลกมากเลยนะคะ”
แคทเธอรีนอึ้งไปครู่หนึ่ง “ป้าจัสมินคะ ป้ามั่นใจใช่ไหมคะ ว่าฌอนตามหาฉันก่อนที่ซาร่าจะมาถึง?”
“ดิฉันมั่นใจค่ะ เขายังพูดว่าคุณเป็นคนแนะนำให้หมอนีสันมารักษาเขาที่คฤหาสน์เอง แต่คุณกลับหายตัวไปเมื่อถึงเวลา เขากำลังตำหนิคุณที่ไม่อยู่กับเขาค่ะ”
แคทเธอรีนรู้สึกประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...