“แต่...”
“เฮดลีย์ ฉันเห็นว่าช่วงนี้นายติดต่อกับแคทเธอรีนบ่อยเกินไป นายตั้งอกตั้งใจช่วยเหลือเธอ ฉันจะบอกนายให้นะ ไม่มีใครเข้าใจซาร่ามากไปกว่าฉันแล้ว เธอคือผู้หญิงที่ฉันรัก ฉันจะไม่ยอมให้ใครสงสัยเธอ” ฌอนพูดอย่างเย็นชา “ให้เรื่องนี้จบลงตรงนี้”
เฮดลีย์รู้สึกประหลาดใจ “คุณชายฮิลล์คนโต ผมไม่เคย...”
“ออกไป” เขาเปิดแล็ปท็อปและสั่งให้ออกไป
เฮดลีย์รู้สึกผิดปกติและพบว่ามันแปลก ๆ
หลักฐานอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว แต่คุณชายฮิลล์ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถแยกแยะระหว่างถูกกับผิดได้เลย
คุณชายฮิลล์คนโตแปลกไปเหลือเกิน
ราวกับว่าเขาได้กลายเป็นคนอื่น
ใช่ เฮดลีย์ยอมรับว่าเมื่อก่อนคุณชายฮิลล์คนโตเคยรักซาร่า แต่เขาก็เห็นเต็มตาว่าคุณชายฮิลล์คนโตรักแคทเธอรีนด้วยเหมือนกัน
เฮดลีย์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไปยิ่งเขาคิดไตร่ตรองมากขึ้น
เขาไปที่คฤหาสน์หลังจากที่เขาเลิกงานในวันนั้น
ตั้งแต่แคทเธอรีนกลับมาจากฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเมื่อเช้านี้ เธอก็เอาแต่นั่งอยู่ที่ระเบียงและมองออกไปข้างนอกโดยไม่พูดอะไรเลย
เมื่อเฮดลีย์เข้ามา เธอชำเลืองมองเขาอย่างเศร้าสร้อย “ฌอนอยากให้คุณมาพูดอะไรกับฉัน? หรือเขาทนไม่ไหวเลยให้คุณนำใบหย่ามาให้ล่ะคะ?”
“คุณผู้หญิงเข้าใจผิดครับ คุณชายฮิลล์ไม่ทราบว่าผมมาหาคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...