[ฉันคิดว่าเธอน่าจะเลิกเป็นประธานแล้วไปเป็นนักแสดง การแสดงเหมาะกับเธอดี]
“...”
หลังจากนั้นในทันที ซาร่าก็เริ่มโพสต์ภาพต่าง ๆ ของฌอนกับเธอตอนที่พวกเขายังอยู่มัธยมต้นและมัธยมปลาย ชาวเน็ตมากเลยเริ่มชื่นชมความสัมพันธ์ที่ยาวนานของเขา
ทว่าแคทเธอรีนก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้น เธอลบการติดตั้งเฟซบุ๊กออกและแทบจะไม่ได้อ่านข่าวเลย
จากนั้นเฟรยาก็โทรหาเธอด้วยความโกรธจัด “แคทเธอรีน โจนส์ เธอเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? หมายความว่ายังไงที่เธอหย่ากับฌอนเมื่อเดือนที่แล้ว? เธอไม่ได้หย่าเลย! เขาเป็นชู้กับยัยแพศยา ซาร่า นีสันนั่น พวกเขาเลวขนาดนี้ได้ยังไง? เธอต้องมาแบกรับความผิดเอาไว้ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ เธอได้ยินหรือเปล่าว่าคนอื่นเรียกเธอว่ายังไง? ไม่ ฉันโกรธจนจะบ้าตายแล้วนะ ฉันจะไปเอาปังตอเฉาะหัวสองคนนั่น!”
“เฟรยา ฉันไม่มีทางเลือก ฌอนเอาพ่อฉันมาขู่ ถ้าฉันไม่ประกาศออกไป เขาจะเลิกรักษาพ่อฉัน” แคทเธอรีนพูดอย่างจนปัญญา
“เขายังมีความเป็นคนอยู่ไหม? เขานี่สารเลวชาติ… จริง ๆ รีบหย่ากับเขาซะ” เฟรยาโกรธจัด
“ฉันคิดว่าเขาจะหย่ากับฉันก็ต่อเมื่อฉันคลอดลูกแล้วเท่านั้น”
“เขาจะแย่งลูกไปจากเธอด้วยเหรอ?” เฟรยาแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือด “เขามีซาร่าแล้วไม่ใช่เหรอ? ให้เธอคลอดลูกของเขาไปสิ ยัยนั่นมีลูกไม่ได้หรือไง?”
“ตระกูลฮิลล์จะยอมให้สมาชิกในครอบครัวของเขาถูกเลี้ยงดูข้างนอกได้ยังไง?” แคทเธอรีนยิ้มอย่างขื่นขม “ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะคิดหาวิธี”
“ฉันจะบ้าตายจริง ๆ เธอปล่อยให้ซาร่าเป็นแม่เลี้ยงของลูก ๆ เธอไม่ได้นะ”
“แน่นอน”
แคทเธอรีนวางสายด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...