คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 579

ซินดี้ชะงักพลางชำเลืองมองแคทเธอรีน “เธอรู้ไหม? ทุกครั้งที่เชสเตอร์พาฉันไปงานสังสรรค์ด้วย ซาร่าอยู่ที่งานกับคุณชายคนโตเสมอ ฉันจะไม่พูดถึงว่าพวกเขาใกล้ชิดกันแค่ไหน แต่เขาค้างคืนที่บ้านของซาร่าทุกคืนหลังจากเลิกงานสังสรรค์”

“คุณเทิร์นเนอร์...” เฮดลีย์เตือนขึ้น

“คุณยัง ฉันกำลังบอกความจริง คุณก็อยู่ที่นั่นด้วยไม่ใช่เหรอ?” ซินดี้กะพริบตาดวงโตพลางบุ้ยปาก “ล่าสุดฉันเห็นแม้กระทั่งรอยจูบบนต้นคอของซาร่าด้วยซ้ำไป ฮ่า ฮ่า”

ใบหน้าของแคทเธอรีนชาสนิท “ขนาดนั้นเชียวเหรอ? ดีนี่ เขามันก็แค่ขยะที่ฉันไม่อยากได้แล้ว ฉันคิดว่าเขาเหมาะสมกับคนตีสองหน้าอย่างเธอดี”

“ไม่เอาน่า เลิกเสแสร้งเถอะ ฉันรู้ว่าเธอค่อนข้างเสียใจ” ซินดี้หยิบกระจกออกมาและเติมลิปสติกสีแดงบนริมฝีปากของเธอ “เอ่อ อีกเรื่องหนึ่ง เมื่อหลายวันก่อนซาร่าเชิญฉันไปที่วิลล่าริมทะเล ที่นั่นเป็นที่ดินผืนที่แพงที่สุดในแคนเบอร์รา เธอสามารถมองเห็นทะเลสีฟ้าทันทีที่เธอเปิดประตูห้องนอนได้เลยนะ”

ใบหน้าของแคทเธอรีนหม่นลงในที่สุด

แน่นอนสิ เธอจำวิลล่าริมทะเลได้

เป็นบ้านที่เธอกับฌอนเคยอาศัยอยู่ ที่ที่เธออยู่กับฌอนเพื่อให้เขาฟื้นฟูร่างกายและทำให้เป็นบ้านของเธอ นอกจากนั้นยังเป็นสถานที่ที่พวกเขาให้คำมั่นสัญญาเอาไว้มากมายและแม้กระทั่งการตั้งท้องลูก ๆ ของพวกเขาด้วย

ทว่าตอนนี้ เขายกวิลล่าหลังนั้นให้ซาร่าแล้วอย่างนั้นหรือ?

ผู้ชายอะไรใจร้ายได้ถึงเพียงนี้?

หรือเขา… ไร้ซึ่งหัวใจจริง ๆ

เมื่อเห็นเธออึ้งไป ซินดี้จึงหัวเราะขึ้น เธอเข้ามาใกล้แคทเธอรีนและลดเสียงของเธอลง “เฟรยา ลินช์ กับเธอ เคยเป็นคุณหนูผู้เย่อหยิ่ง ใครจะไปคิดล่ะว่าเฟรยาจะถูกข่มขืนและทำลายชื่อเสียง ส่วนเธอนะเหรอ? สามีเขี่ยเธอทิ้ง หึ ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ แตกต่างจากที่เคยเป็นไปมาก”

“เธอว่าไงนะ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็เงยหน้าขึ้นและเบิกตากว้างจ้องไปที่เธอ “เฟรยา...”

“ถูกแล้ว วันนี้ทุกสื่อกำลังจะรายงานเรื่องนี้ ลูกสาวที่ล้ำค่าของตระกูลลินช์จากเมลเบิร์นแปดเปื้อนมลทิน ฮ่าฮ่า ใคร ๆ ก็จะบอกว่าเธอสมควรได้รับ เพราะเธอจงใจยั่วโทมัส นีสัน เอง ในอนาคตใครจะอยากได้เธอกัน? ฉันทนดูพวกเธอสองคนไม่ไหวอีกแล้ว” ซินดี้มองเธออย่างรังเกียจแล้วจากนั้นจึงหันกลับไป