คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 605

หลังจากวางสายแล้ว ซาร่าจึงแต่งตัวแล้วเดินลงบันไดไป ฌอนยืนอยู่หน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส นิ้วเรียวสวยของเขากำรวบแก้วไวน์แดง หน้าต่างสะท้อนใบหน้าหล่อเหลาอย่างชัดเจน ชายหนุ่มที่มีหน้าตาไร้ที่ติอย่างเขาจะทำให้ผู้หญิงคนใดอยากทำเรื่องไม่ดีกับเขาในค่ำคืนแบบนี้

ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซาร่า

ฌอนเป็นผู้ชายที่เจ้าเสน่ห์ที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น แต่เขามีปัญหาที่ส่วนนั้น

“คุณจะออกไปข้างนอกเหรอ?” เขามองที่กระเป๋าของเธอ

“ค่ะ ฉันจะออกไปเจอเพื่อนน่ะค่ะ ฉันเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้แล้ว” เธอทัดผมไว้ที่หลังหูเผยให้เห็นสีหน้าเศร้าใจ

ใบหน้าของฌอนเผยให้เห็นถึงความอับอาย “ขอโทษ ผมสัญญาว่า… ผมจะไปหาหมอ”

“อืม… ค่ะ” เธอมัวแต่ครุ่นคิดถึงวิธีจัดการกับลูซิเฟอร์จนเธอแค่พึมพำตอบและรีบออกจากวิลล่า

ภายในห้องเงียบสงัด

ฌอนก้มลงดื่มไว้จนหมดภายในอึกเดียว เจ้าแมวอ้วนเข้ามาใกล้เท้าของเขาและเริ่มร้องเหมียว ๆขึ้น

เขาก้มลงลูบหัวของเจ้าฟัดจ์ “ฉันควรจะทำยังไงต่อไปล่ะ ถ้าฉันยังคว้าน้ำเหลวอีก?” ฌอนพูดเบา ๆ

...

วิลล่าของตระกูลยูล

โทรศัพท์ของแคทเธอรีนดังขึ้น เธอเดินไปที่สวนก่อนจะรับโทรศัพท์ เสียงของอีกคนดังขึ้นที่ปลายสาย “คุณผู้หญิง ซาร่า นีสัน ไปที่อพาร์ทเมนต์ส่วนตัวเธอ เธอแอบซื้อเป็นชื่อของตัวเอง ลูซิเฟอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วย ตอนนี้กล้องวงจรปิดที่เราพยายามติดตั้งเอาไว้ทั้งหมดอาจจะไม่มีประโยชน์”

เธอรู้สึกผิดหวังมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ฉันนึกว่าเธอจะไปเจอลูซิเฟอร์ที่โรงแรม ปรากฏว่าเธอรอบคอบกว่าที่ฉันคิดเอาไว้”

“ไม่เป็นไร พวกเขาคงไม่หยุดหลังจากที่ได้พบกันครั้งแรกแน่ อะไรก็ไม่สำคัญไปกว่าการที่เธอกินเหยื่อ”