คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 616

“...”

การฟังสิ่งที่ฌอนพูดทำให้รู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาได้จริง ๆ

ดังนั้นแคทเธอรีนจึงตัดสินใจเมินเฉยใส่เขาแล้วจดจ่ออยู่กับการหั่นผัก

เธอสไลด์มันฝรั่งเป็นแผ่นบาง ๆ ได้อย่างไม่มีที่ติ

เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉันสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลได้ถ้าเธอปฏิเสธที่จะเซ็นใบหย่า คู่สมรสสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลได้หลังจากแยกกันอยู่แล้วสองปี”

“ได้ค่ะ งั้นไปเจอกันที่ศาลได้เลย แต่เรื่องนี้ก็คงจะน่าสนใจขึ้นถ้าพวกนักข่าวรู้ว่าเรายังแต่งงานกันอยู่ ฉันจะไม่มานั่งรับผิดชอบรักษาชื่อเสียงของแฟนคุณอีกแล้วนะ”

เธอตอบอย่างไม่ใส่ใจ

การกระทำแบบนี้ทำให้เขาโมโห “ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมเซ็นใบหย่า?”

“อืมม ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยค่ะ”

เธอผลักเขาให้พ้นทางแล้วเริ่มตั้งกระทะบนไฟ

เมื่อน้ำมันร้อน เธอจึงใส่มันฝรั่งหั่นบางลงไป และภายในเวลาไม่นาน กลิ่นหอมน่ารับประทานก็อบอวลไปทั้งห้องครัว เธอโรยหน้าด้วยต้นหอมซอยในขั้นตอนสุดท้าย การจัดจานและกลิ่นหอมชวนให้รับประทาน

ทันใดนั้นเอง ท้องของฌอนก็เริ่มร้องขึ้นมา

แคทเธอรีนส่งยิ้มที่มีเลศนัยให้เขา แล้วเขาก็มองกลับมาด้วยแววตาอับอาย “ฉันไม่ได้ทานอาหารกลางวันเพราะฉันมาคุยกับเธอที่นี่”

“อ๋อ”

เธอตักมันฝรั่งใส่ลงในจาน จัดการล้างกระทะ และเริ่มทำกุ้งผัด

ประสาทสัมผัสของเขาถูกกลิ่นหอมน่ารับประทานนั่นโจมตีอีกครั้ง “ทำเยอะ ๆ ฉันหิว”

เธอชำเลืองมองเขาก่อนจะกลับมาทำอาหารต่อ

เธอไม่ได้ทำอาหารเพิ่มจากที่ทำให้เขา

หลังจากทำอาหารเพิ่มอีกสองจาน เธอจึงวางอาหารลงบนโต๊ะอาหาร

“เธอทำอาหารให้ฉันแค่นี้เหรอ?” เขาแสดงท่าทีไม่พอใจออกมา

“ฉันพูดว่าทำอาหารเหล่านี้ให้คุณหรือไง?” เธอหยิบชามขึ้นมาอีกใบแล้วเริ่มรับประทานอาหาร

ถึงเธอจะทำอาหารที่บ้านหลากหลายเมนูขณะที่อาศัยอยู่ที่ต่างประเทศ ทว่าวัตถุดิบก็มีอยู่อย่างจำกัดและไม่ดีเท่าที่เธอหาได้จากที่บ้านเกิด โดยเฉพาะไส้กรอกที่มีเฉพาะในประเทศ ซึ่งทำให้เธออยากรับประทานอาหารมากขึ้น

เขาจ้องมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นซึ่งกำลังรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความหงุดหงิดใจ เขาเดินไปที่ตู้กับข้าวและหยิบชามใบใหญ่ออกมา

แคทเธอรีนแทบจะสำลักอาหารเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นเห็นขนาดชามในมือของเขา