แคทเธอรีนจะเมาก่อนที่ฌอนจะเมาหรือเปล่า?
ท่ามกลางความคิดที่กังวลของเธอนั้น ฌอนก็โทรมาหาเธอ “คุณอยู่ที่ไหน?”
“อยู่ที่ออฟฟิศค่ะ”
“ส่งที่อยู่ของคุณให้ผมที ผมจะไปรับคุณที่ด้านล่างสำนักงานภายใน 20 นาที คุณจะต้องไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดกับผม”
โอกาสมาถึงแล้ว
ดวงตาของแคทเธอรีนเป็นประกาย ทว่าในเวลาต่อแคทเธอรีนก็รู้สึกเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “คุณยังไม่ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าของฉันเลยนะคะ แล้วทำไมตอนนี้ฉันถึงต้องไปร่วมงานเลี้ยงกับคุณด้วยล่ะคะ?”
“ถ้าคุณจะไม่ไปกับผมก็ไม่เป็นไร ผมจะไปชวนคนอื่น...”
ขณะที่ฌอนกำลังจะวางสาย แคทเธอรีนก็ยอมแพ้และรักษาโอกาสนี้เอาไว้ “ฉันจะไป ฉันจะไปค่ะ ในสังเวียนของความรัก คนที่ตกหลุมรักคนแรกมักจะพ่ายแพ้เสมอ คงถึงเวลาแล้วสินะที่ฉันจะต้องยกหัวใจของฉันให้กับคุณ ทำไมคุณถึงเก่งแบบนี้ล่ะคะ?”
จากนั้นเธอก็หยิบกระติกเก็บความร้อนขึ้นมาและจิบกาแฟของเธอ แม้แต่เธอเองก็ยังประทับใจกับทักษะการให้ท่าของเธอเอง
สองสามวินาทีต่อมา เสียงของฌอนก็ดังขึ้นจากปลายสาย “โทรศัพท์ของผมเชื่อมต่อกับบลูทูธรถยนต์ แล้วเชสก็นั่งอยู่ข้าง ๆ ผม”
พรวด! แคทเธอรีนพ่นกาแฟในปากของเธอลงบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
เสียงของเชสดังขึ้นในเวลาต่อมา “ไม่เลวเลยพี่สะใภ้ คุณจีบเก่งมากจนผมพูดอะไรไม่ออกเลย ไม่แปลกใจเลยที่ฌอน—“
“ผมกำลังจะไปถึง”
สายโทรศัพท์ตัดไปในทันที
เธอรู้สึกงงจากนั้นจึงเก็บของและลงไปข้างล่างในเวลาต่อมา ขณะนั้นเองเธอได้รับโทรศัพท์จากเฟรยา
“คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว? เมื่อคืนเธอวางแผนเรื่องพัฒนาความสัมพันธ์กับสามีของเธอด้วยการทำเรื่องแบบนั้นหรือยัง?”
“ยัง แต่เขาชวนฉันไปร่วมงานฉลองวันเกิดกับเขาคืนนี้ ฉันเลยคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดี ก็เคยบอกไปแล้ว ว่าตอนที่เขาออกไปสังสรรค์ตอนกลางคืน ฉันไม่เคยเห็นเขาเมากลับมา...”
แคทเธอรีนถอนหายใจออกมาเมื่อรู้ว่าฌอนเป็นคนที่ฉลาดมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...