คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 64

ขณะที่แคทเธอรีนรู้สึกกลัดกลุ้มกับวิธีที่เธอจะใช้จัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น จู่ ๆ ร่างสูงก็ปรากฏขึ้นใกล้กับเธอ

เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างสูงของผู้ชายที่คุ้นเคย เธอรู้สึกตกใจมากจนก้าวถอยหลังไป และเสียการทรงตัวเพราะสวมรองเท้าส้นสูง

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะล้ม ฌอนเอื้อมมือออกไปโอบเอวของเธอเอาไว้เพื่อประคองเธอไม่ให้ล้ม จนเธอสามารถยืนได้

ถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในวันนี้ แคทเธอรีนก็คงจะรู้สึกประหม่าพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทว่าเธอเพิ่งจินตนาการภายฌอนไม่ใส่เสื้อผ้าไปเมื่อไม่นานนี้ ในตอนนี้เอง ปลายจมูกของเธออยู่ติดกับแผ่นอกของเขา ใบหน้าสวยน่ารักของเธอเปลี่ยนกลับเป็นสีแดงราวกับมะเขือเทศในทันที

“ตกใจผมขนาดนั้นเลยเหรอ?” ฌอนเลิกคิ้วถาม

“เปล่าค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันเหม่อนิดหน่อย” เธอรีบขยับถอยหลังออกอย่างรวดเร็ว และอยู่ให้ห่างจากเขา

“ไปขึ้นรถเถอะ”

ฌอนเปิดประตูรถและเข้าไปนั่งในที่นั่งของคนขับ

แคทเธอรีนสังเกตเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ที่ที่นั่งข้างคนขับ เช่นนั้นเธอจึงเดินไปนั่งที่เบาะหลังอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก หญิงสาวก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย เธอไม่อาจสู้หน้ากับเชสได้

“สวัสดีครับพี่สะใภ้ เมื่อกี้นี้คุณกำลังคิดอะไรอยู่ครับ? ทำไมคุณถึงไม่ได้ยินเสียงแตรรถ?” เชสยิ้มชั่วร้ายออกมา “จากท่าทางของคุณ ผมขอเดาว่าคุณกำลังคิดถึงฌอน”

“ใช่ค่ะ ฉันกำลังคิดถึงเขาอยู่” แคทเธอรีนตอบอย่างไม่ใส่ใจด้วยน้ำเสียงเนิบช้า แล้วเธอก็รีบหลบสายตา

ที่นั่งด้านหน้า ฌอนรู้สึกเสียวซ่าขึ้นมาทันที เมื่อเขามองผ่านกระจกมองหลังไปยังหญิงสาวที่ก้มหน้าลง หูทั้งสองข้างของเธอเป็นสีแดงสามารถมองเห็นได้ชัดท่ามกลางผมสีดำของเธอ ทำให้เธอดูดึงดูดสายตา

เขายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู

หลังจากที่ร้อง ‘ว้าว’ ออกมา เชสยกมือขึ้นทาบอกและพูดขึ้นอย่างหดหู่ “ผมไม่น่าถามคำถามนั้นเลย เมื่อเห็นว่าพวกคุณทั้งคู่น่ารักแค่ไหน ผมรู้สึกขายหน้าขึ้นมาเลย แต่ก็เอาเถอะ ฌอนเองก็ไม่ได้น่าพิศวาสเท่าไรหรอก ถึงแม้เขาจะขี้โมโห แต่เขาก็มีนิสัยไม่ดีอยู่มากเหมือนกัน ถามจริง ๆ ว่าคุณชอบอะไรในตัวเขา?”

ลึกลงไปในใจ แคทเธอรีนอยากจะไฮไฟว์กับเชส เพราะเขาพูดถูกทั้งหมด

แต่ถึงอย่างนั้น เธอเพียงกระซิบตอบ “ตอนนี้ฉันรักเขาไปแล้วนี่คะ ฉันเห็นจุดอ่อนทั้งหมดของเขาเป็นจุดแข็ง ในทางตรงกันข้าม ผู้ชายที่อ่อนโยนและดูเข้าอกเข้าใจทำให้ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย ฉันแค่ชอบที่เขาเป็นเขาค่ะ”

ริมฝีปากของเขายกขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่เป็นตัวเขาเอง แต่เอาเถอะ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยเถิดเพราะมีคนอื่นอยู่ที่นี่ด้วย

ฌอนชำเลืองมองไปที่เชสที่นั่งอยู่ข้าง ๆ