คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 65

ฌอนรู้สึกอารมณ์เสีย เมื่อเขานึกถึงแคทเธอรีนที่กำลังดูผู้ชายไม่ใส่เสื้อผ้า หน้าไม่อายอะไรอย่างนี้!

เชสเถียงขึ้น “พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ มันอาจจะเป็นค้นคว้าเรียนรู้วิธีการก็ได้ บางทีพี่สะใภ้อาจจะเรียนรู้เพื่อนายก็ได้นะ”

แคทเธอรีนพยักหน้ารับด้วยความเห็นด้วยกับคำพูดของเชส

ฌอนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น เรื่องแบบนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอ”

แม้ว่าเหตุการณ์แบบนั้นจะเกิดขึ้น เขาจะต้องเป็นคนควบคุม

ทว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่แคทเธอรีนคิด สมมุติว่าเขาไม่ได้อยากทำแบบนั้นกับเธอขึ้นมา เธอก้มหน้าลงด้วยความสิ้นหวัง

เชสมองไปที่เธอด้วยความเห็นอกเห็นใจ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยรู้ว่าฌอนไร้ความโรแมนติกแค่ไหน

...

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็จอดนิ่ง

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ต้องพบว่าเธอมาถึงที่มิราเคิล ซึ่งเป็นสตูดิโอที่มีสไตล์เฉพาะตัว

แม้ว่าเธอจะไม่เคยมาที่นี่มาก่อน เธอเคยได้ยินว่ามิราเคลเป็นสตูดิโอแต่งหน้าที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักที่สุดของเมลเบิร์น

ฌอนหันกลับมาแล้วพูดขึ้น “ไปแต่งหน้าให้เรียบร้อย ผมต้องไปจัดการเรื่องบางอย่าง สักพักผมจะมารับ”

แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไป “ฌอนนี่ค่ะ คุณเพิ่งมาอยู่ที่เมลเบิร์นได้ไม่นาน คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าสตูดิโอแห่งนี้ไม่ได้ให้บริการใครง่าย ๆ นะคะ ถึงแม้ว่าคุณจะรวยก็เถอะ คุณต้องทำการจองล่วงหน้าอย่างน้อยหนึ่งเดือน”

“ฌอนนี่เหรอ?” เชสระเบิดเสียงหัวเราะออกมา หลักจากที่เขาหัวเราะได้ไม่นานนักสายตาพิฆาตก็พุ่งตรงมาหาเขา

เชสสลดลงเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็ว “เราไม่จำเป็นต้องจองครับ ขึ้นไปได้เลย ผมบอกกับเจ้าของสตูดิโอเอาไว้แล้ว”

“โอ้”

แคทเธอรีนลอบถอนหายใจอย่างพอใจ ก็จริงนั่นแหละ ตระกูลแฮริสันเป็นตระกูลที่มีอำนาจมองที่สุดเมลเบิร์น ช่างไม่ธรรมดาอะไรอย่างนี้