คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 66

เรื่องนั้นเป็นไปได้จริง ๆ เหรอ

ความกลุ้มใจของแคทเธอรีนค่อย ๆ จางหายไปเมื่อคิดเช่นนั้น

จากนั้นเธอจึงเปลี่ยนเป็นเดรสตัวยาวสีขาวก่อนที่เธอจะลงไปข้างล่าง โดยไม่คาดคิด เธอเห็นฌอนกำลังสูบบุหรี่อยู่

นาน ๆ ครั้งที่เขาจะสูบบุหรี่ วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาสูบบุรี่แบบนี้

แต่ถึงอย่างไร เขาก็ยังดูหล่อเหลาและมีเสน่ห์เมื่อเขาสูบบุหรี่ เป็นเพราะเธอหลงรักผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตามจึงดูดีสำหรับเธอไปเสียหมดทุกอย่าง

“ฌอนนี่คะ เดรสชุดนี้ดีหรือยังคะ?”

แคทเธอรีนเดินไปหาเขาและแอบดึงแขนเสื้อของเขาเบา ๆ

ฌอนเหลือบมองไปที่เธอ ในตอนนี้เธอสวมชุดเดรสตามจารีตนิยมที่ให้ความรู้สึกหรูหรา ในค่ำคืนนี้เธอจะต้องตกเป็นเป้าสายตาเพราะความสวยของเธออย่างแน่นอน

ในตอนนั้นเองที่เขารู้สึกเสียใจที่เลือกหญิงสาวให้ไปกับเขา เขาควรจะซ่อนเธอเอาไว้ไม่ให้ใครได้พบเห็น

“ไปกันเถอะ” ฌอนขยี้ปลายบุหรี่ที่สูบอยู่ลงในที่เขี่ยบุหรี่และเดินนำหน้าออกไปก่อน

เธอมัวแต่จับชุดเดรสของเธอ แคทเธอรีนจึงเดินตามเขาไปได้ค่อนข้างช้า เมื่อฌอนหันกลับมา คิ้วของเขาก็ต้องขมวดเข้าหากัน เขาเดินเข้าไปหาเธอพลางรวบเอวบางแล้วอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขนของเขา

เธอยกมือคล้องคอของเขาเอาไว้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แล้วจ้องไปที่คางมนได้รูปของเขา เธอหลงใหลกับความมีเสน่ห์ดึงดูดใจของเขา

เธอถามออกมา “ตอนนั้นที่คุณไม่ให้ฉันสวมชุดเดรสสีน้ำเงินเพราะคุณไม่อยากให้ฉันแต่งตัวโป๊ใช่ไหมคะ? เป็นเพราะคุณเป็นห่วงฉันหรือเปล่า?”

หลังจากที่เธอถามออกไป บรรยากาศโดยรอบก็เงียบสนิท

ฌอนก้มหน้าลงมองเธอ เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ไม่อาจคาดเดาและรอยยิ้มที่สุขุม “คุณเสียสติหลังจากที่ดื่มไปมากระหว่างวันหรืออย่างไร?”

แคทเธอรีนอยากจะกัดลิ้นของเธอที่ถามออกไปแบบนั้น เธอคงจะเสียสติไปแล้ว

หลังจากที่พวกเขาเดินลงมาที่ชั้นล่าง ฌอนวางเธอลงบนเบาะนั่งที่ด้านหลัง เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ตามหลักแล้วคุณเป็นภรรยาของผม ผมจึงไม่อยากให้คุณสวมชุดที่ไม่เหมาะสมและถูกดูถูกเอาได้”