คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 66

เรื่องนั้นเป็นไปได้จริง ๆ เหรอ

ความกลุ้มใจของแคทเธอรีนค่อย ๆ จางหายไปเมื่อคิดเช่นนั้น

จากนั้นเธอจึงเปลี่ยนเป็นเดรสตัวยาวสีขาวก่อนที่เธอจะลงไปข้างล่าง โดยไม่คาดคิด เธอเห็นฌอนกำลังสูบบุหรี่อยู่

นาน ๆ ครั้งที่เขาจะสูบบุหรี่ วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาสูบบุรี่แบบนี้

แต่ถึงอย่างไร เขาก็ยังดูหล่อเหลาและมีเสน่ห์เมื่อเขาสูบบุหรี่ เป็นเพราะเธอหลงรักผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตามจึงดูดีสำหรับเธอไปเสียหมดทุกอย่าง

“ฌอนนี่คะ เดรสชุดนี้ดีหรือยังคะ?”

แคทเธอรีนเดินไปหาเขาและแอบดึงแขนเสื้อของเขาเบา ๆ

ฌอนเหลือบมองไปที่เธอ ในตอนนี้เธอสวมชุดเดรสตามจารีตนิยมที่ให้ความรู้สึกหรูหรา ในค่ำคืนนี้เธอจะต้องตกเป็นเป้าสายตาเพราะความสวยของเธออย่างแน่นอน

ในตอนนั้นเองที่เขารู้สึกเสียใจที่เลือกหญิงสาวให้ไปกับเขา เขาควรจะซ่อนเธอเอาไว้ไม่ให้ใครได้พบเห็น

“ไปกันเถอะ” ฌอนขยี้ปลายบุหรี่ที่สูบอยู่ลงในที่เขี่ยบุหรี่และเดินนำหน้าออกไปก่อน

เธอมัวแต่จับชุดเดรสของเธอ แคทเธอรีนจึงเดินตามเขาไปได้ค่อนข้างช้า เมื่อฌอนหันกลับมา คิ้วของเขาก็ต้องขมวดเข้าหากัน เขาเดินเข้าไปหาเธอพลางรวบเอวบางแล้วอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขนของเขา

เธอยกมือคล้องคอของเขาเอาไว้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แล้วจ้องไปที่คางมนได้รูปของเขา เธอหลงใหลกับความมีเสน่ห์ดึงดูดใจของเขา

เธอถามออกมา “ตอนนั้นที่คุณไม่ให้ฉันสวมชุดเดรสสีน้ำเงินเพราะคุณไม่อยากให้ฉันแต่งตัวโป๊ใช่ไหมคะ? เป็นเพราะคุณเป็นห่วงฉันหรือเปล่า?”

หลังจากที่เธอถามออกไป บรรยากาศโดยรอบก็เงียบสนิท

ฌอนก้มหน้าลงมองเธอ เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ไม่อาจคาดเดาและรอยยิ้มที่สุขุม “คุณเสียสติหลังจากที่ดื่มไปมากระหว่างวันหรืออย่างไร?”

แคทเธอรีนอยากจะกัดลิ้นของเธอที่ถามออกไปแบบนั้น เธอคงจะเสียสติไปแล้ว

หลังจากที่พวกเขาเดินลงมาที่ชั้นล่าง ฌอนวางเธอลงบนเบาะนั่งที่ด้านหลัง เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ตามหลักแล้วคุณเป็นภรรยาของผม ผมจึงไม่อยากให้คุณสวมชุดที่ไม่เหมาะสมและถูกดูถูกเอาได้”

แคทเธอรีนไม่อาจทำหน้าที่ของตัวเองได้ต่อไป หญิงสาวคนนี้เป็นเจ้าหญิงน้อยของตระกูลแฮริสัน เธอคือ แองเจล่า แฮริสัน ซึ่งเป็นน้องสาวของเชสอีกด้วย แคทเธอรีนเคยเห็นเธอจากที่ไกล ๆ เมื่อครั้งที่เธอไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำในตอนนั้น จากท่าทางการแสดงออกของเธอที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่อ่อนโยน แคทเธอรีนรู้ได้ในทันทีว่าแองเจล่าเป็นคู่แข่งของเธอ

“ฌอนคะ ช่วงนี้คุณนายฮิลล์เป็นอย่างไรบ้างคะ? นานแล้วนะคะที่ฉันได้พบเธอ ฉันคิดถึงเธอมากเลยค่ะ”

“เธอสบายดี” ฌอนตอบห้วน ๆ

จากนั้นแองเจล่าก็มีสีหน้าไม่พอใจ “ฌอน มันมีเหตุผลอะไรคะที่พี่อยู่ที่เมลเบิร์นนานขนาดนี้ แต่พี่ก็ยังไม่มาหาฉัน พี่ยังจำได้หรือเปล่าว่าสัญญาว่าจะไปชมการแสดงไวโอลีนของฉัน? พี่ผิดสัญญานะ”

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงมองฌอนด้วยความขุ่นเคือง

แคทเธอรีนรู้สึกไม่พอใจ ทั้งที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น ทว่าแองเจล่ากลับทำเหมือนเธอไร้ตัวตน

“แค่ก แค่ก ฌอนนี่คะ คุณช่วยแนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยได้ไหมคะ? เธอคนนี้คือ...?”

แคทเธอรีนคล้องแขนของฌอน ขณะที่แสดงเป็นหญิงสาวที่กำลังหึงหวง