ฌอนยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าแคทเธอรีนแสดงความหึงหวงออกมาได้เร็วแค่ไหน “น้องสาวของเชสครับ”
“เธอเป็นใครคะ? ทำไมเธอถึงเรียกพี่ด้วยท่าทางสนิทสนมแบบนั้น?” ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแองเจล่า
แคทเธอรีนยกริมฝีปากสีแดงขึ้นยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “สวัสดีค่ะคุณหนูแฮริสัน ฉันเป็นแฟนของเขาค่ะ คุณอาจจะไม่เคยพบฉันมาก่อน แต่คุณคงจะเคยได้ยินชื่อเสียงของฉันมาบ้าง ฉัน แคทเธอรีน โจนส์ค่ะ เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในแวดวงไฮโซของเมลเบิร์น”
มุมปากของฌอนกระตุกขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดที่น่าไม่อายของเธอ
แองเจล่าเบิกตากว้าง เพราะเธอไม่อยากเชื่อว่าจะพบกับผู้หญิงที่หน้าด้านอย่างนี้ จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะออกไป “ฮี่ฮี่ ขอโทษทีนะ ฉันไม่เคยได้ยินว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด แต่ฉันเพิ่งได้ยินเกี่ยวกับเรื่องโง่ ๆ ของแคทเธอรีน โจนส์ จากตระกูลโจนส์ ในเมลเบิร์นมาเมื่อไม่นานมานี้เอง เธอแพ้พี่สาวของเธอที่มาจากชนบทและเสียสิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอดมรดกของตระกูลโจนส์ ต่อมาเธอก็ถูกไล่ออกจากตระกูล ฉันไม่เชื่อว่าฌอนจะมีผู้หญิงโง่ ๆ แบบนี้เป็นแฟนหรอกนะ”
แคทเธอรีนรู้สึกว่ามีบางอย่างแทงทะลุหัวใจของเธอ เธอพูดอะไรไม่ออก
“แองจี้” ดวงตาของฌอนเข้มดุ “ระวังคำพูดคำจาหน่อย เธอเป็นแฟนของพี่จริง ๆ”
“เป็นไปได้อย่างไรคะ?” สีหน้าของแองเจลล่าซีดเผือดลง “เธอไม่มีอะไรเหมาะสมกับฐานะในตระกูลของพี่ด้วยซ้ำ”
ด้วยความไม่พอใจ เธอจึงตอบกลับไป “ทำไมฉันถึงไม่เหมาะกับเขาล่ะคะ? ฉันก็ออกจะสวยขนาดนี้ ตอนที่เรายืนคู่กัน หน้าตาของเราก็เหมาะสมกันจะตาย ลูกของเราในอนาคตจะต้องออกมาน่ารักน่าชังอย่างแน่นอน”
แองเจล่าเบะปากด้วยความรำคาญ เธอพูดออกมาอย่างประชดประชัน “โทษทีนะ เธอมีแต่จะลด IQ ของลูกหลานตัวเองลง”
เมื่อเห็นผู้หญิงสองคนนี้ทะเลาะกันทำให้ฌอนรู้สึกปวดหัว เขาจึงนวดขมับทั้งสองข้างของเขา “พอแล้วแองจี้ ตอนนี้พี่จะไปมอบของขวัญและอวยพรให้คุณปู่ พี่คงต้องขอตัว”
เมื่อเขาพูดจบแล้ว เขาจึงเดินไปที่อาคารหลักพร้อมกับแคทเธอรีนโดยไม่รอคำตอบจากแองเจล่า
แคทเธอรีนทำแก้มป่องอย่างแสนงอน โดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำขณะที่เดินไปด้วยกัน
เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอกลับมากินอิ่มและนอนหลับสบาย ทำให้แก้มของเธอกลับมานุ่มนิ่มอีกครั้ง เธอจึงดูน่ารัก
ฌอนอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปหยิกแก้มของเธอ “แองจี้ยังเด็ก และเธอก็ถูกตามใจมาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ อย่าถือสาเธอเลย”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น แคทเธอรีนก็เริ่มรู้สึกโกรธจนเธอแทบอยากจะกระอักออกมาเป็นเลือด เรื่องราวคงจะไม่แย่ลงแบบนี้ถ้าเขาไม่แสดงความคิดเห็นอะไรออกมาอีก
‘หมายความว่าอย่างไร? เขาพยายามจะพูดถึงแองเจล่าในแง่ดีใช่ไหม ห๊ะ?’
เธอหัวเราะออกมากลบเกลื่อน “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันไม่ถือสาแองเจล่าหรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...