คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 631

“เออก็จริง งั้นฉันเตรียมตัวบ้างดีกว่า”

“...”

แคทเธอรีนแคะหูพลางถอนหายใจ “ฉันเองก็รู้สึกผิดกับทุกคนมากเหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าการกลับมาของฉันจะสร้างความเดือดร้อนให้ผู้คนมากมายขนาดนี้ ฉันจะกลับไปคิดหาวิธีอื่นแล้วกันค่ะ”

“จะไปไหนก็ไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีก” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์โกรธเธอมากจนถึงจุดที่ว่าเขาไม่อยากให้ความเคารพอะไรกับเธอเลย “แน่นอนว่าเราอาจจะให้โอกาสเธอ ถ้าเธอยอมคุกเข่าลงขอร้องประธานฮิลล์และคุณซาร่าให้ยกโทษให้”

“เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ฉันยอมให้บริษัทล้มละลายไปเลยดีกว่ายอมก้มหัวให้กับคู่รักหน้าไม่อายนั่น”

แคทเธอรีนยืนกรานหัวชนฝาแล้วเดินออกไปท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน

เมื่อเธอกลับถึงบ้าน เธอจึงเริ่มชงกาแฟให้ตัวเอง ฮาร์วีย์แทบจะคุกเข่าแล้วร้องไห้ขอร้องเธอ

“ประธานโจนส์ บริษัทที่ทำงานร่วมกับบริษัทของเราอยู่กำลังเรียกร้องยุติความร่วมมือกับเรา ได้โปรดคิดแผนอะไรสักอย่างเถอะครับ”

“อย่ารีบร้อนไปสิคะ” แคทเธอรีนคนกาแฟในแก้ว “ฮาร์วีย์ ตอนนี้ฉันให้โอกาสคุณได้ประสบความสำเร็จสูงสุดแล้ว”

“โอกาสอะไรกันครับ? คุณมั่นใจเหรอครับว่าจะไม่ทำให้นี่ดิ่งลงเหวแทน?” ฮาร์วีย์อยากจะร้องไห้

แคทเธอรีนจับจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา เธอหยิบบัตรเครดิตใบสีดำออกมาจากกระเป๋าสตางค์แล้วยื่นให้เขา “มีเงินหมื่นล้านอยู่ในบัตรใบนี้ ไปกว้านซื้อหุ้นทั้งหมดคืนมาจากผู้ถือหุ้นของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นให้ได้ภายในสองวัน”

ฮาร์วีย์แทบจะเข่าอ่อน “ประธานโจนส์ ทำไมคุณถึงมีเงินเยอะขนาดนี้?”

เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ในช่วงระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา ความจริงแล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอบ้าง?

“คุณอยากคว้าโอกาสนี้เอาไว้ไหมล่ะคะ?” แคทเธอรีนถามขึ้น