เชสรีบเดินเข้าไปคั่นระหว่างชายสองคนนั้นเอาไว้ “ฌอน ใจเย็นก่อน โจเซฟแค่หยอกเล่นเท่านั้นแหละ”
“แต่ฉันไม่ได้หยอกน่ะสิ” โจเซฟยิ้มเยาะ
ฌอนที่ถูกยั่วโมโหขึ้นมาอีกครั้งหรี่ดวงตาลง เขาพูดเย้ยขึ้น “แย่หน่อยนะที่เธอไม่เต็มใจ ก็ตอนนี้เป็นเธอเองที่ไม่ยอมหย่า”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ดึงแคทเธอรีนมาหาเขาพลางจ้องมองเธอด้วยสายตาเฉียบคม “พูดสิ่งที่เธอคิดออกมา เธออยากหย่ากับฉันไหม?”
แคทเธอรีนระบายยิ้ม “อยากค่ะ”
ใบหน้าของฌอนชะงักไป ดวงตาที่มีแต่ความโกรธของเขาดูราวกับว่าเขาอยากจะกินเธอเข้าไปทั้งเป็น
เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอยืนกรานปฏิเสธที่จะเซ็นใบหย่า ทว่าในตอนนี้เธอมีผู้ชายคนอื่นเสียแล้ว เธอจึงอยากทิ้งเขาขึ้นมาทันที
“แต่ไม่ใช่ตอนนี้” แคทเธอรีนพูดต่อ “คุณกับซาร่าทรมานฉัน และทำให้ชีวิตของฉันเหมือนตกนรกทั้งเป็น ฉันกลับมาหลังจากสามปี แต่เธอก็ยังทำเรื่องโง่ ๆ อีกนับไม่ถ้วน บอกให้เธอฝันเอาเถอะ ถ้าเธอคิดว่าฉันจะยอมสละตำแหน่งคุณผู้หญิงฮิลล์ให้ง่าย ๆ”
โจเซฟรินไวน์ให้เธอหนึ่งแก้วทันทีพลางแสดงสีหน้าหลงรักเธอ “พี่จะสนับสนุนเธอไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม พี่จะรอเธอนะ”
“ขอบคุณนะคะ” เธอกำลังจะรับแก้วไวน์
ทว่า ฌอนกลับกระชากเธอลงจากเก้าอี้ก่อนที่เธอจะทันได้สัมผัสแก้วเสียด้วยซ้ำ
“กลับไปกับฉัน”
“ไม่ได้หรอก เราเพิ่งออกมาเที่ยวเอง” โจเซฟคว้ามืออีกข้างของแคทเธอรีนเอาไว้
“ไป ถ้าขืนนายยังยุ่งกับฉัน ฉันก็ยังสร้างความเสียหายให้กับทัลตัน ดีไซน์ได้ ถึงฉันจะทำลายมันไม่ได้ก็ตาม มันไม่สำคัญหรอกที่นายจะอยู่วงการอื่น” ฌอนเตือน
สองสายตาของชายทั้งสองคนปะทะกัน แคทเธอรีนหันไปหาโจเซฟอย่างจนปัญญาพลางพูดขึ้นอย่างนุ่มนวล “พี่โจเซฟคะ ฉันขอโทษ ไว้คราวหน้าฉันจะเลี้ยงอาหารพี่อีกมื้อนะคะ”
“เธอไม่ได้รับอนุญาตให้มาทานอะไรกับเขาอีกแล้ว” ฌอนเอ่ยเตือนขึ้นอีก
“...”
โจเซฟหัวเราะขึ้นและไม่สนใจคำพูดของฌอน “คราวหน้านะ ตกลง ดูแลตัวเองดี ๆ แล้วโทรหาพี่ถ้ามีปัญหาอะไร พี่อยู่ข้าง ๆ เธอเสมอ”
“ขอบคุณ...” แคทเธอรีนพูดยังไม่ทันจบตอนที่เธอถูกยกขึ้นพาดบ่าของฌอนแล้วอุ้มออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...