คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 641

ฌอนที่ไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะกล้าได้ถึงขนาดนี้ เขาถูกรองเท้าที่เหลือเพียงข้างเดียวของเธอตบหน้าเอา

ทั้งรถยังสั่นสะเทือนไปด้วยอารมณ์รุนแรงของเขา

“แคทเธอรีน ฉันคิดว่าเธอคงเบื่อจะมีชีวิตอยู่แล้วสินะ” เขาแย่งรองเท้ามาแล้วเขวี้ยงออกนอกหน้าต่างด้วยความโกรธ ถ้าตอนนี้เขาไม่ได้ขับรถอยู่ เขาจะสอนบทเรียนให้เธอแน่นอน

“ใครสั่งให้คุณพูดจาหยาบคายแบบนั้นล่ะ?” แคทเธอรีนรู้สึกสะใจแปลก ๆ เมื่อเธอเห็นรอยรองเท้าที่อยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา “ฌอน คุณทำรองเท้าฉันหาย คุณต้องไปซื้อคู่อื่นมาชดใช้”

ฌอนเย้ยขึ้น “ทำไมอีกล่ะ? เธออยากให้ฉันซื้อรองเท้าคู่อื่นมาใช้เธอเพื่อใส่ต่อหน้าซาร่าแล้วพูดว่าฉันซื้อรองเท้าให้เธอเพื่อทำร้ายซาร่าหรือไง? แคทเธอรีน เธอนี่วางแผนเก่งจริง ๆ”

“ถ้าคุณไม่อยากทำร้ายเธอ คุณก็ควรปล่อยฉันไป ไม่ใช่มายุ่งวุ่นวายกับฉันในตอนดึกดื่นค่ำมืดแบบนี้” แคทเธอรีนมองไปข้างหน้า แล้วไม่เห็นเหมือนเป็นทางกลับบ้านของเธอ “ฌอน คุณจะพาฉันไปไหน?”

“ผู้หญิงที่ทำตัวไม่ดีอย่างเธอถูกขังเอาไว้จะดีกว่า เธอจะได้ไม่ไปทำให้ฉันอับอายและนอกใจฉัน”

แคทเธอรีนรู้สึกเย็บเยียบไปถึงกระดูก “คุณจะขังฉันอีกแล้วเหรอ?”

“เธอหาเรื่องใส่ตัวเองนะ” ฌอนตอกกลับ

หญิงสาวคิดถึงวันที่เธอถูกขังเอาไว้เมื่อสามปีก่อน

แคทเธอรีนถลาไปคว้าพวงมาลัยราวกับเธอเสียสติ

“แคทเธอรีน เธอบ้าไปแล้วเหรอ! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” ฌอนปล่อยมือแล้วผลักเธอออกไป

ทว่า แคทเธอรีนในตอนนี้นั้นควบคุมได้ไม่ง่ายนักเมื่อเทียบกับเมื่อสามปีก่อน

พวงมาลัยถูกเหวี่ยงไปซ้ายทีขวาที

สุดท้าย แคทเธอรีนก็กัดหูเขา เธอหมุนพวงมาลัยจนพวกเขาชนเข้ากับแปลงดอกไม้ที่อยู่ข้างถนน เท้าของเธอเหยียบคันเร่งจนมิด

“แคทเธอรีน รีบปล่อย!”

หน้าตาของฌอนบูดเบี้ยวเมื่อเขาเห็นรถยนต์แล่นข้ามผ่านแปลงดอกไม้แล้วพุ่งเข้าใส่กำแพง เขาที่สงบเยือกเย็นอยู่เสมอยังรู้สึกตกใจ เขารีบเหยียบเบรกเอาไว้ทันที

ทว่า แคทเธอรีนก็ลอบจับส่วนอ่อนไหวของเขา นั่นทำให้เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“ฌอน ฉันไม่อยากโดนคุณขังเอาไว้อีกแล้ว คราวนี้เราจะตายไปด้วยกัน”

มันเจ็บมากเสียจนไม่อาจหายใจได้ตามปกติ

ความเจ็บปวดนั้นแสนสาหัส

เขายังรู้สึกอีกว่าดวงตาของเขาแสบราวกับมีของเหลวกำลังจะไหลออกมาจากมัน

ดูเหมือนว่า... เธออยากให้เขาตายจริง ๆ

เธอตัดสินใจแน่วแน่จะทำให้เขาตาย

เขาได้ยินเสียงคนตะโกนมาจากข้างนอกรถไม่ชัดนัก

“มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น!”

“เรียกรถพยาบาลหน่อย!”

“...”