คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 642

บี๊บ บี๊บ

“...”

เสียงเครื่องตรวจจับอัตราการเต้นของหัวใจดังอย่างต่อเนื่อง

ฌอนได้ยินเพียงเสียงร้องไห้ดังขึ้นข้างหูของเขาเท่านั้น

เขาพยายามลืมตาขึ้น แล้วก็เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาของซาร่า

“ฌอนนิค คุณตื่นแล้ว” ซาร่าผุดลุกขึ้นทันที

ร็อดนีย์กับเชสเตอร์เดินเข้ามาพร้อมกัน

เมื่อมองดูพวกเขา ภาพสุดท้ายก่อนที่เขาจะหมดสติไปก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเขา เขาโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว “แคทเธอรีนอยู่ที่ไหน?”

ใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของซาร่าชะงักนิ่งไป ร็อดนีย์พูดขึ้นด้วยความโมโห “นายยังกล้าถามถึงเธออีกเหรอ? ฌอน นายโกหกซาร่าว่านายมีนัด แต่นายกลับไปหาแคทเธอรีนแทน นายกำลังพยายามจะทำอะไร? ตำรวจตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว พวกเขาบอกว่าพวกนายสองคนทะเลาะกันในรถ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนายถึงขับรถข้ามแปลงดอกไม้ไปชนกำแพง เรื่องที่เธอพยายามควบคุมพวงมาลัยรถขณะที่นายกำลังขับรถอยู่หมายความว่าเธออยากให้นายตาย ตำรวจจะทำการสอบปากคำเธอและเธอจะถูกพิพากษาเมื่อเธออาการดีขึ้น”

ฌอนปิดปากเงียบ

อย่างไรก็ตาม ภาพก่อนที่เขาจะหมดสติไปยังคงฉายซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัวของเขา

สายตาของแคทเธอรีนฝังลึกอยู่ในความทรงจำของเขา

“ฌอนนิค” ซาร่าเรียกเขาเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

เขากลับมารู้สึกตัวอย่างรวดเร็ว “ซาร่า ผมขอโทษ...”

“ฌอนนิค ทำไมคุณต้องโกหกฉันด้วยคะ?” น้ำตาไหลอาบแก้มซาร่า “ฌอนนิค เราอยู่ด้วยกันมามากกว่าสิบปีแล้วนะคะ ถ้าคุณปล่อยเธอไปไม่ได้ คุณก็ควร… คุณก็ควรกลับไปอยู่กับเธอ”

“ซาร่า เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง?” ร็อดนีย์แหว “ถ้านายถามฉัน นายทำเกินไปแล้วฌอน นายรู้ไหมว่าซาร่าแทบจะเป็นลมตอนที่เธอรู้ว่านายประสบอุบัติเหตุน่ะ? เธอดูแลนายไม่ได้กินไม่ได้ดื่ม เธอรอนายตั้งนาน ถ้านายนอกใจเธอ ฉันจะเป็นคนแรกที่ไม่ปล่อยนายไปแน่”

“ฌอน ทำไมนายถึงไปหาแคทเธอรีน?” เชสเตอร์ก็จ้องมองฌอนอยู่เหมือนกัน