ฌอนมองแผ่นหลังของแคทเธอรีนด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย
ซาร่าโกหกเขาอย่างนั้นหรือ?
เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย ต้องเป็นแผนของแคทเธอรีนเป็นแน่
เมื่อคือนี้เขาเหงื่อออกมาก ตอนนี้เขาจึงรู้สึกไม่สบายตัว เขาอยากอาบน้ำ หลังจากที่เขาเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เขากลับไม่มีผ้าเช็ดตัว เขาครุ่นคิดแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวของแคทเธอรีนมา
เขาเป็นคนสะอาด จนไม่อาจทนใช้ผ้าเช็ดตัวของซาร่ามาเช็ดหน้าเขาได้ ทว่าเมื่อใช้ผ้าเช็ดตัวของแคทเธอรีน เขากลับไม่รู้สึกรังเกียจเลย ผ้าเช็ดตัวของเธอยังมีกลิ่นหอมเหมือนเรือนร่างของเธออีกด้วย
เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำ แคทเธอรีนนั่งทานพาสต้าอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหาร บนพาสต้ามีแม้กระทั่งไข่ดาวสีทอง มองดูน่าทานตั้งแต่แรกเห็น
ฌอนที่เหนื่อยล้ามาจากเมื่อคืน รู้สึกหิวขึ้นมาทันที “ของฉันอยู่ไหน?”
เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ เธอ แล้วดูเหมือนกำลังรอให้คนมาเสิร์ฟอาหารเช้าให้เขา
แคทเธอรีนชำเลืองมองเขาอย่างเฉื่อยชา “ของคุณเหรอ? ก็อยู่ที่บ้านคุณสิ”
“...”
“ถึงคุณจะรออยู่ตรงนี้ก็ไม่มีแม่บ้านมาเสิร์ฟอาหารเช้าให้คุณหรอก”
สีหน้าคาดหวังที่อยู่บนใบหน้าของฌอนดูเหมือนจะลดลงอย่างรวดเร็วแล้วถูกแทนที่ด้วยความโกรธ “แคทเธอรีน ตอนนี้ฉันอยู่บ้านเธอ ฉันไม่สนใจ ฉันหิว เธอต้องไปทำพาสต้าให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย”
“แล้วทำไมฉันถึงต้องทำอาหารให้คุณด้วย? คุณจะขอบคุณฉันเหรอถ้าฉันทำให้? ฉันไม่เห็นว่าคุณจะขอบคุณฉันที่ช่วยคุณเอาไว้เมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ”
ความโกรธที่อัดอั้นอยู่ภายในของแคทเธอรีนระเบิดออกมาในที่สุด “คุณมากินดื่มอาหารและน้ำดื่มของฉันทุกครั้งที่คุณมาที่นี่ คุณไม่เพียงแต่ไม่จ่ายค่าอะไรเลยเท่านั้น แต่คุณยังนำพาเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันทุกครั้งอีกด้วย ไปให้พ้น!”
“เธอกล้าไล่ฉันไปให้พ้นอย่างนั้นเหรอ?” รังสีความมืดแผ่ออกมาจากฌอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...