แคทเธอรีนรับการ์ดเชิญมาแล้วพลิกมันเล่นด้วยมือของเธอ “งานกาล่าแบบนี้ มีจุดประสงค์อะไรหรือเปล่า?”
“มีสิครับ ผู้มีอิทธิพลจากทุกวงการจะไปที่นั่น ผมได้ยินมาว่าซินดี้ ดาราสาวที่คุณเกลียดมากที่สุดก็จะไปโชว์ตัวที่นั่นด้วย” ฮาร์วีย์ยุเธอเพราะเขากลัวเธอจะไม่ไปร่วมงานกาล่า “ถ้าคุณยุ่ง ผมไปแกล้งเธอให้คุณเองก็ได้นะครับ”
“...”
ไม่กี่วินาทีต่อมา แคทเธอรีนก็หัวเราะออกมา “ว้าว ผู้ช่วยยอร์กคุณนี่ชักจะเกเรไปกันใหญ่แล้วนะ ซินดี้เป็นแฟนของเชสเตอร์ คุณไม่กลัวว่าฉันจะเดือดร้อนบ้างหรือไง?”
ฮาร์วีย์พูดยิ้ม ๆ “ตอนนี้คุณเป็นทายาทของท่านประธานยูล แถมยังเป็นหัวหน้านักออกแบบของเฮเซล กรุ๊ปอีก มูลค่าทางการตลาดของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นยังเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ผู้คนนับไม่ถ้วนพยายามทำความรู้จักกับคุณ ถึงตระกูลจิวเวลจะมีอำนาจ แต่คุณก็ไม่น้อยหน้าเขาเหมือนกันนะครับ”
“คุณนี่มีเหตุผลเหมือนกันนะเนี่ย บังเอิญฉันมีหนี้แค้นที่จะต้องสะสางกับเชสเตอร์ด้วยเหมือนกัน”
แคทเธอรีนปิดการ์ดเชิญ
เพราะตอนนี้เธอเป็นคนค่อนข้างคิดเล็กคิดน้อย เธอจึงไม่ปล่อยผ่านเรื่องที่โรงพยาบาลของตระกูลจิวเวลไล่โจเอลออกมาเมื่อคราวก่อนไป
...
ในค่ำคืนนั้น
ที่ทางเข้าหลักของหอประชุมที่จัดงาน
รถยนต์คันหรูขับเข้ามาติดต่อกัน
บนพรมแดงที่ทอดยาว แคทเธอรีนลงจากรถโรลส์-รอยซ์คันสีดำ เธอสวมชุดราตรีทรงนางเงือกผ้าตาข่ายประดับเพชร ซึ่งเน้นสัดส่วนความโค้งเว้าเป็นรูปตัวเอสของเธอได้เป็นอย่างดี เข้ากับรูปหน้าที่สวยงามและผมสีน้ำตาลเข้มที่ดัดเป็นลอนคลาย ๆ ของเธอ เธอดูเหมือนเจ้าหญิงเงือกที่ออกมาจากภาพวาด
เธอดูมีระดับ สง่างาม สวยหมดจด และโดดเด่น
เธอสวยจนสามารถบรรยายได้ด้วยการใช้คำคุณศัพท์หมดทุกคำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...