คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 705

“ก่อนหน้านี้เธอก็ดูมีความสุขมากนี่ที่ได้จูบกับส้วมสาธารณะ” ร็อดนีย์ขยิบตา “เธอยังถอดเสื้อฉันออกและเทไวน์ใส่ฉันด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าเธอชอบเล่นเกมที่ตื่นเต้นแบบนี้”

ด้วยคำพูดของเขา ผู้จัดการร้านอาหารและประธานแฮทช์ต่างก็ชำเลืองมองเฟรยาด้วยสายตาแปลก ๆ เธอดูสวยมาก ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะทะลึ่งและมีอารมณ์พลุ่งพล่านจากภายใน

“คนปากพล่อย!” ใบหน้าของเฟรยาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ

ร็อดนีย์รู้สึกใจเย็นมากขึ้นเมื่อเขาเห็นเธอเป็นแบบนั้น จากนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกายอย่างมีเลศนัย “ช่างเถอะ ฉันจะไม่พูดอะไรมากหรอก ยังไงก็ตาม สภาพของฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็พิสูจน์ทุกอย่างได้แล้ว”

“คุณมันเพี้ยนไปแล้ว!” เฟรยาตะคอกใส่เขาแล้วออกไป

“นี่ แล้วเรื่องสูตรล่ะ ว่ายังไง?” ร็อดนีย์ตะโกนไล่หลังเธออย่างไม่อาย

“ฝันไปเถอะ!” เฟรยาเดินจากไป แล้วประธานแฮทช์ก็เดินตามไปทันที

ทันทีที่พวกเขาลับตาไป ร็อดนีย์ก็จามออกมาทันที เขาเริ่มตัวสั่นขณะที่เขาตะโกนเรียกผู้ช่วยของเขาซึ่งอยู่ข้างนอก “เฮอร์เบิร์ต ถอดเสื้อโค้ทนายออกแล้วส่งมาให้ฉัน”

ให้ตายสิ เขาจะแข็งตายอยู่แล้ว

เขายังไม่ได้ทานอะไรเลย

เฮอร์เบิร์ตถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกให้ร็อดนีย์เงียบ ๆ “ประธานสโนว์ คุยเรื่องสูตรเป็นยังไงบ้างครับ?”

“ไม่ได้เรื่องน่ะสิ เรายังไม่ทันได้คุยกันเรื่องสูตรเลยด้วยซ้ำ ยัยผู้หญิงนั่นก็ทะเลาะกับฉันซะแล้ว”

ร็อดนีย์มองเขาอย่างเย็นชา “ฉันจะทิ้งประธานแฮทช์ให้นายจัดการ ไม่สำคัญว่านายจะใช้วิธีไหน แค่อย่าให้พวกเขาเซ็นสัญญากันได้ ฉันจะกลับไปอาบน้ำ”

หลังจากไปอาบน้ำที่วิลล่าแล้ว ร็อดนีย์ก็โกรธยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนั้น เขาโทรหาเชสเตอร์แล้วพูดขึ้น “นายอยู่ไหน? ฉันอารมณ์ไม่ดี ออกมาดื่มด้วยกันหน่อยสิ”

“อยู่ที่เดิม กับฌอนด้วย”

เมื่อเขารีบไป เขาจึงเห็นว่ามีแค่ฌอนกับเชสเตอร์ที่อยู่ที่นั่น “มีแค่นายสองคนเหรอ? นายไม่ได้โทรเรียกซินดี้หรือซาร่ามาเหรอ?”

ใบหน้าของฌอนซ่อนอยู่ในเงามืด เขาไม่ได้พูดอะไร และยากที่จะคาดเดาอารมณ์ของเขาออกได้